| Food Buzz: Ιστορία του νομισματοκοπείου | Ακούω |
Περιγραφή / Γεύση
Η μέντα γλυκόριζας είναι ένα φυλλώδες βότανο που έχει πράσινα φύλλα σε σχήμα δόρυ με περιθώρια με μυτερά ή χτενισμένα δόντια. Το φυτό μεγαλώνει σε όρθια συστάδα και μπορεί να φτάσει τα 120 εκατοστά ύψος, παράγοντας μίσχους λεβάντας μοβ λουλουδιών μήκους έως 20 εκατοστών στα τέλη του καλοκαιριού. Τα μοβ άνθη είναι βρώσιμα όταν είναι μικρά. Τα φύλλα μέντας γλυκόριζας κυμαίνονται από 3 έως 6 εκατοστά πλάτος και 4 έως 9 εκατοστά μήκος και εκπέμπουν ένα έντονο άρωμα μέντας-γλυκάνισου. Τα φυτά με μικρότερα φύλλα θα έχουν μια ασημένια γυαλάδα στην κάτω πλευρά, αποτέλεσμα μικροσκοπικών τριχών. Αυτό απουσιάζει από το μεγαλύτερο φυλλώδες A. rugosa. Τα φύλλα μέντας γλυκόριζας προσφέρουν μια φυσικά γλυκιά, μέντα, γλυκάνισο, χωρίς το πικάντικο που συχνά σχετίζεται με γλυκόριζα.
Εποχές / Διαθεσιμότητα
Η μέντα γλυκόριζας είναι διαθέσιμη το καλοκαίρι και τους πρώτους μήνες του φθινοπώρου.
Τρέχοντα γεγονότα
Η γλυκόριζα αναφέρεται σε δύο διαφορετικά φυτά, κανένα από τα οποία δεν είναι αληθινό δυόσμο. Τα δύο σχετικά πολυετή φυτά, το Agastache foeniculum και το Agastache rugosa, είναι μέλη της οικογένειας των δυόσμων. Το A. foeniculum θεωρείται εγγενές στη Βόρεια Αμερική και είναι επίσης γνωστό ως Blue Giant hyssop ή Anise hyssop και το A. rugosa αναφέρεται ως «εξωτικό» (μη φυσικό φυτό) και έχει μεγαλύτερα φύλλα, είναι επίσης γνωστό ως Κορεάτικο Γλυκόριζα ή δυόσμο Γλυκόριζα. Και τα δύο φυτά συνήθως ονομάζονται γλυκόριζα μέντα, έχουν παρόμοιες φαρμακευτικές και μαγειρικές χρήσεις και μερικές φορές συγχέονται το ένα με το άλλο.
Διατροφική αξία
Τα θρεπτικά οφέλη της γλυκόριζας μέντας βρίσκονται στα πτητικά έλαια που δίνουν στο βότανο γλυκό άρωμα, γλυκάνισο και μέντα. Οι ερευνητές βρήκαν πάνω από 46 διαφορετικά συστατικά στα πτητικά έλαια της γλυκόριζας. Η κύρια ένωση που υπάρχει στο φυσικό είδος είναι η μεθυλ χαβικόλη και άλλες πρωτογενείς ενώσεις περιλαμβάνουν το λιμονένιο και το πινένιο. Στα κορεατικά είδη, η κύρια ένωση είναι η μεθυλ ευγενόλη. Το λιμονένιο έχει βρεθεί ότι βοηθά στην πέψη και στην ανακούφιση της παλινδρόμησης οξέος.
Εφαρμογές
Η μέντα γλυκόριζας χρησιμοποιείται συχνότερα φρέσκα ή αποξηραμένα και τα φύλλα και τα λουλούδια χρησιμοποιούνται ως γαρνιτούρες. Απότομα φρέσκα ή αποξηραμένα φύλλα μόνα τους ή με άλλα βότανα σε βραστό νερό για τσάι. Τα φύλλα μπορούν να τεμαχιστούν και να προστεθούν σε πράσινες ή μικτές φρουτοσαλάτες. Τα φρέσκα φύλλα μέντας γλυκόριζας μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε ψημένα προϊόντα όπως μπισκότα ή κουλούρια, ή σε γάλα για παρασκευή παγωτού, κρέμας ή panna cotta. Μπορούν να προστεθούν σε ποτά ή να χρησιμοποιηθούν ως αρωματικές ουσίες για λάδια, ξίδια, σάλτσες ή μαρμελάδες και ζελέ. Το βότανο συνδυάζεται καλά με σοκολάτα, πεπόνι, σκουός, μάραθο, καρότα και πικρά, φυλλώδη χόρτα. Προσθέστε φρέσκα ή αποξηραμένα φύλλα στο αρνί, χοιρινό, πουλερικά, ψάρι και πιάτα για χορτοφάγους. Αποθηκεύστε φρέσκα φύλλα μέντας γλυκόριζας τυλιγμένα χαλαρά στο ψυγείο για έως και 5 ημέρες. Τα αποξηραμένα βότανα μπορούν να αποθηκευτούν σε αεροστεγές δοχείο για έως και 6 μήνες.
Εθνικές / Πολιτιστικές πληροφορίες
Η μέντα γλυκόριζας είναι αναγνωρισμένη και χρησιμοποιείται ως φαρμακευτικό βότανο για αιώνες. Κάηκε από τους ιθαγενείς των Πεδιάδων και του Καναδά για να βοηθήσει στην ανακούφιση της κατάθλιψης και χρησιμοποιήθηκε για να φτιάχνει κατάπλασμα και αλάτι για εγκαύματα ή πληγές. Το βότανο χρησιμοποιήθηκε για τη βελτίωση της πέψης, την ανακούφιση των συμπτωμάτων του κρυολογήματος και του βήχα και για την ενίσχυση της καρδιάς. Το Woods Cree του Saskatchewan χρησιμοποίησε τα φύλλα για τσάι και ως αρωματικό για τα τρόφιμα. Σήμερα, τα πτητικά έλαια εξάγονται από τα φύλλα και τα άνθη των φυτών για να ληφθούν μεθυλ κλαβιόλη και μεθυλ ευγενόλη για χρήση σε ποτά, τρόφιμα, μπύρα ρίζας και αρώματα.
Γεωγραφία / Ιστορία
Η γλυκόριζα μέντα, Agastache foeniculum, είναι εγγενής στην περιοχή Midwest και Great Plains της Βόρειας Αμερικής. Βρίσκεται στο νότιο Οντάριο, τον Καναδά και δυτικά στη Βρετανική Κολομβία, αλλά σπάνια βρίσκεται άγρια στις Ηνωμένες Πολιτείες δυτικά των Βραχώδεις Όρη. Προσδιορίστηκε για πρώτη φορά τον 18ο αιώνα από τον Frederick Pursh και αργότερα γράφτηκε από τον βοτανολόγο Otto Kuntze το 1891. Η γλυκόριζα μέντα μεγαλώνει καλύτερα σε πιο εύκρατες, δροσερές καιρικές περιοχές και είναι ένα πολυετές φυτό, πεθαίνει τον χειμώνα και επανεμφανίζεται στο ανοιξιάτικους μήνες. Η μέντα γλυκόριζας απαντάται συχνότερα σε οικιακούς κήπους και μπορεί να εντοπιστεί στις αγορές των αγροτών ή σε ειδικά καταστήματα.
