Περιγραφή / Γεύση
Οι κίτρινες ρίζες Yuca ποικίλλουν σε μέγεθος, αλλά γενικά, οι ρίζες έχουν κατά μέσο όρο μήκος 15-30 εκατοστά και διάμετρο 5-10 εκατοστά και έχουν επιμήκη, κυλινδρικό σχήμα με ένα κωνικό άκρο. Το τραχύ δέρμα κυμαίνεται από ανοιχτό έως σκούρο καφέ και είναι ινώδες, σφριγηλό και σκληρό. Κάτω από το δέρμα, η σάρκα είναι πυκνή, άμυλο και στεγνώνει με απαλό κίτρινο έως ελεφαντόδοντο. Οι κίτρινες ρίζες Yuca πρέπει να ξεφλουδίζονται και να μαγειρεύονται πριν από την κατανάλωση και μόλις μαγειρευτεί, η σάρκα εξελίσσεται σε μια μαλακή, λαστιχωτή σύσταση με μια ήπια, καρυδιά και ελαφρώς γλυκιά γεύση.
Εποχές / Διαθεσιμότητα
Η κίτρινη ρίζα Yuca είναι διαθέσιμη όλο το χρόνο.
Τρέχοντα γεγονότα
Το Yellow Yuca, βοτανικά ταξινομημένο ως Manihot esculenta, είναι βρώσιμο, υπόγειες ρίζες ενός ξυλώδους θάμνου που μπορεί να φτάσει έως και τέσσερα μέτρα ύψος και ανήκει στην οικογένεια Euphorbiaceae ή spurge. Γνωστό από πολλά ονόματα, όπως η κίτρινη μανιόκα, το μανιόκα, το μανιόκα και το Aipim, το Yellow Yuca αναπτύσσεται σε μια μεγάλη ποικιλία εδαφών και συνήθως συγκομίζεται 9-12 μήνες μετά τη σπορά. Το Yellow Yuca είναι μια αρκετά νέα ποικιλία που αναπτύχθηκε για την υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνη Α και είναι μια από τις πιο δημοφιλείς καλλιέργειες σε τροπικές περιοχές σε όλο τον κόσμο ως πηγή θερμίδων για τις αγροτικές κοινότητες. Η ρίζα Yuca δεν πρέπει να συγχέεται με το yucca, το οποίο είναι διακοσμητικό φυτό της ερήμου. Τα δύο φυτά είναι πολύ διαφορετικά είδη, και παρόλο που ορισμένες περιγραφές και καλλιέργειες χρησιμοποιούν yucca εναλλακτικά και για τα δύο είδη, υπάρχει μια διάκριση και η βρώσιμη ρίζα συνηθέστερα γράφεται με ένα «c» ως yuca.
Διατροφική αξία
Το Yellow Yuca είναι μια εξαιρετική πηγή βιταμίνης Α, μαγγανίου και αμύλου, αλλά είναι πιο γνωστό για την υψηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες. Η ρίζα περιέχει επίσης λίγο φωσφόρο, σίδηρο, βιταμίνη C και ασβέστιο.
Εφαρμογές
Το κίτρινο Yuca πρέπει να ξεφλουδίζεται και να μαγειρεύεται πριν από την κατανάλωση, καθώς είναι τοξικό και θανατηφόρο όταν είναι ωμό. Η αμυλώδης ρίζα έχει πολύ ήπια γεύση και είναι ευπροσάρμοστη με πολλά διαφορετικά καρυκεύματα και βότανα, καθιστώντας την κατάλληλη για μια μεγάλη ποικιλία από κουζίνες. Οι κίτρινες ρίζες Yuca μπορούν να χρησιμοποιηθούν παρόμοια με τις πατάτες και είναι κατάλληλες για ψήσιμο, πολτοποίηση, ατμό, ψήσιμο, βρασμό και τηγάνισμα. Η ρίζα είναι πιο δημοφιλής βρασμένη και μπορεί να σερβιριστεί ως συνοδευτικό σε μαγειρεμένα κρέατα, σε φέτες λεπτό και τηγανισμένο για να φτιάξει μάρκες, ή τηγανισμένο σε μια πιο πυκνή εκδοχή ενός τηγανητού. Μπορεί επίσης να πεταχτεί σε σούπες και στιφάδο, ή να αλεσθεί σε σκόνη γνωστή ως αλεύρι ταπιόκας στον δυτικό κόσμο για χρήση σε ταμάλες, ψωμί, muffins, τηγανίτες και empanadas. Στην Καραϊβική, η ρίζα yuca τρίβεται, ισοπεδώνεται και τηγανίζεται με αλάτι για να φτιάξει casaba, ή αζύμι επίπεδο ψωμί, και μπορεί να γίνει κρέμα και πολτοποίηση για να φτιάξει ένα κρεμώδες, ουδέτερο πιάτο. Η ρίζα χρησιμοποιείται επίσης στην Κούβα για να φτιάξει yuca con mojo, το οποίο μαγειρεύεται yuca καλυμμένο με σάλτσα που αποτελείται από μπαχαρικά, σκόρδο, κρεμμύδια και χυμό εσπεριδοειδών. Στη Βραζιλία, το Yellow Yuca χρησιμοποιείται σε ένα δημοφιλές σνακ γνωστό ως μπάλες μανιόκας όπου η ρίζα είναι γεμάτη με τυρί και τηγανητό. Το κίτρινο Yuca συνδυάζεται καλά με τηγανητά ψάρια, πουλερικά, βόειο κρέας και chorizo, τυριά όπως gorgonzola, cheddar και μοτσαρέλα, καρύδα, ντομάτα, κόλιαντρο, μαϊντανό, κρεμμύδια, κρεμμύδια και σκόρδο. Η φρέσκια ρίζα Yellow Yuca έχει πολύ μικρή διάρκεια ζωής και διατηρείται μόνο για μερικές ημέρες όταν φυλάσσεται σε δροσερό και ξηρό μέρος. Η ρίζα μπορεί επίσης να καταψυχθεί για αρκετούς μήνες ή να στεγνώσει και να αλεσθεί σε σκόνη για παρατεταμένη χρήση.
Εθνικές / Πολιτιστικές πληροφορίες
Το Yuca είναι η τρίτη πιο σημαντική πηγή υδατανθράκων που βρίσκεται στις τροπικές περιοχές πίσω από το καλαμπόκι και το ρύζι. Επισήμανση ως φυτό ασφαλείας, αυτή η ρίζα μπορεί να αναπτυχθεί σε φτωχά εδάφη και είναι ανθεκτική στην ξηρασία. Παράγει επίσης υψηλές αποδόσεις και μπορεί να συλλεχθεί ανά πάσα στιγμή παρέχοντας στις αναπτυσσόμενες κοινότητες διατροφή όλο το χρόνο. Το άσπρο yuca ήταν η πιο κοινή ποικιλία yuca που καλλιεργήθηκε στην Αφρική, αλλά το Yellow Yuca εισήχθη πρόσφατα με την ελπίδα να προσφέρει ένα πιο ισορροπημένο γεύμα στους ντόπιους. Το Yellow Yuca παρέχει μια θρεπτική πηγή βιταμίνης Α, η οποία είναι απαραίτητη για τη γενική υγεία και αυτή η βιταμίνη συχνά λείπει στις δίαιτες των αναπτυσσόμενων χωρών. Στην Αφρική, το yuca ξηραίνεται πιο δημοφιλώς, αλέθεται και μετατρέπεται σε πάστα σαν ζύμη για να φουφού, το οποίο σερβίρεται με σούπες και στιφάδο.
Γεωγραφία / Ιστορία
Η κίτρινη ρίζα Yuca είναι εγγενής στη Νότια Αμερική και ανακαλύφθηκε στον Αμαζόνιο. Μόλις βρεθεί, η ρίζα αναπτύχθηκε περαιτέρω και μελετήθηκε στο Διεθνές Κέντρο Τροπικής Γεωργίας στην Κολομβία και στη συνέχεια στάλθηκε στο Διεθνές Ινστιτούτο Τροπικής Γεωργίας στη Νιγηρία. Στην Αφρική, το Yellow Yuca εκτράφηκε για αυξημένο θρεπτικό περιεχόμενο για πάνω από δώδεκα χρόνια πριν κυκλοφορήσει σε αγροτικές κοινότητες. Σήμερα το Yellow Yuca μπορεί να βρεθεί σε τροπικές περιοχές στην Ασία, τη Νοτιοανατολική Ασία, την Αφρική, την Καραϊβική, την Κεντρική Αμερική και τη Νότια Αμερική και επίσης μερικές φορές εξάγεται από την Κεντρική Αμερική στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ιδέες συνταγής
Συνταγές που περιλαμβάνουν το Yellow Yuca Root. Το ένα είναι ευκολότερο, τα τρία είναι πιο δύσκολα.
