Περιγραφή / Γεύση
Τα ιταλικά ξινά πορτοκάλια είναι μικρά, κάπως ομοιόμορφα φρούτα, με διάμετρο κατά μέσο όρο 7 έως 8 εκατοστά και έχουν σχήμα στρογγυλό έως οβάλ. Το δέρμα είναι τραχύ, σταθερό και παχύ, ωριμάζει από πράσινο σε πορτοκαλί όταν ωριμάσει και καλύπτεται από πολλούς μικρούς αδένες ελαίου δημιουργώντας μια ανώμαλη εμφάνιση. Κάτω από την επιφάνεια, η ωχρή πορτοκαλί σάρκα χωρίζεται σε 10 έως 12 τμήματα με λεπτές, λευκές μεμβράνες και είναι υδατική με μερικούς έως πολλούς μικρούς, μη βρώσιμους σπόρους. Τα ιταλικά ξινά πορτοκάλια είναι εξαιρετικά αρωματικά και είναι γνωστά για την όξινη, ξινή και εξαιρετικά πικρή γεύση τους.
Εποχές / Διαθεσιμότητα
Ιταλικά ξινά πορτοκάλια είναι διαθέσιμα στα τέλη του φθινοπώρου έως τις αρχές της άνοιξης.
Τρέχοντα γεγονότα
Τα ιταλικά ξινά πορτοκάλια, βοτανικά ταξινομημένα ως Citrus aurantium, είναι πικρά φρούτα που ανήκουν στην οικογένεια Rutaceae ή εσπεριδοειδών. Τα ξινά πορτοκάλια εισήχθησαν στην Ιταλία τον 12ο αιώνα από Πορτογάλους ναυτικούς και γρήγορα έγιναν ένα αγαπημένο δέντρο που φυτεύτηκε στο αστικό τοπίο της Ρώμης. Τα αρωματικά δέντρα συνέχισαν να αυξάνονται στη δημοτικότητά τους, επεκτείνονται στην ύπαιθρο, όπου καλλιεργούνται ως μια ποικιλία ειδών σε οπωρώνες και μοναστήρια και εξακολουθούν να βρίσκονται αναπτυσσόμενα στη σύγχρονη εποχή. Υπάρχουν πολλές διαφορετικές ποικιλίες που ταξινομούνται γενικά ως ιταλικά ξινά πορτοκάλια που πωλούνται σε τοπικές αγορές και τα φρούτα είναι επίσης γνωστά με άλλα ονόματα, όπως τα πορτοκάλια Portogalli, Arance Amare, Melangoli και Bitter. Τα ιταλικά ξινά πορτοκάλια χρησιμοποιούνται κυρίως για το χυμό τους και το αρωματικό φλοιό τους ως γεύση τόσο στις γλυκές όσο και στις αλμυρές μαγειρικές εφαρμογές.
Διατροφική αξία
Τα ιταλικά ξινά πορτοκάλια περιέχουν μερικές ίνες, οι οποίες μπορούν να βοηθήσουν στη ρύθμιση της πέψης και να παρέχουν φυλλικό οξύ, μαγνήσιο και κάλιο. Τα φρούτα είναι επίσης μια καλή πηγή βιταμίνης C, η οποία είναι ένα αντιοξειδωτικό που μπορεί να αυξήσει την παραγωγή κολλαγόνου και να ενισχύσει το ανοσοποιητικό σύστημα.
Εφαρμογές
Τα ιταλικά ξινά πορτοκάλια θεωρούνται εύγευστα ως αυτόνομα φρούτα και ταιριάζουν καλύτερα ως αρωματικά, σε συνδυασμό με άλλα συστατικά για να εξισορροπήσουν την πικρή γεύση. Τα φρούτα μπορούν να συμπιεστούν σε χυμό για ποτά και κοκτέιλ ή να χρησιμοποιηθούν για τη γεύση σούπας, στιφάδο, σάλτσες, σάλτσες και ντιπ. Ο χυμός μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί ως μαρινάρισμα για κρέας και θαλασσινά ή να χρησιμοποιηθεί ως αρωματική ουσία για ψημένα προϊόντα, επιδόρπια και καραμέλες. Εκτός από το χυμό, οι φλοιοί χρησιμοποιούνται ευρέως για την παρασκευή μαρμελάδας. Οι φλοιοί περιέχουν υψηλή περιεκτικότητα σε πηκτίνες, η οποία βοηθά στη σταθεροποίηση της εξάπλωσης, και μόλις προετοιμαστεί, η μαρμελάδα μπορεί να απλωθεί σε τοστ, κράκερ και ψητά κρέατα. Τα ιταλικά ξινά πορτοκάλια μπορούν επίσης να τουρσί ως καρύκευμα ή ζαχαρωμένα ως γλυκιά τάρτα. Στην Vetralla της Ιταλίας, τα ιταλικά ξινά πορτοκάλια ψήνονται σε ανοιχτή φωτιά και απλώνονται σε τοστ με ντομάτες και ελαιόλαδο ως γλυκό και αλμυρό ορεκτικό. Στη Σικελία, το λάδι εξάγεται από τη φλούδα και χρησιμοποιείται για τη γεύση παγωτών, καραμελών, τσίχλας και ζελατινών. Τα ιταλικά ξινά πορτοκάλια συνδυάζονται καλά με κρέατα όπως κοτόπουλο, πάπια, χοιρινό, βόειο κρέας και ψάρι, θαλασσινά, σκόρδο, φύλλα δάφνης, κύμινο, πιπεριές serrano και βότανα όπως κόλιαντρο, ρίγανη και θυμάρι. Τα πικρά φρούτα θα διατηρηθούν 2-4 εβδομάδες όταν φυλάσσονται χαλαρά τυλιγμένα στο τραγανό συρτάρι του ψυγείου.
Εθνικές / Πολιτιστικές πληροφορίες
Στην Ιταλία, το λάδι νερόλι είναι ένα από τα πιο διάσημα αρώματα της χώρας και αναπτύσσεται από το ευαίσθητο λευκό άνθος της ιταλικής ξινής πορτοκαλιάς. Για να φτιαχτεί το λάδι, χρειάζονται πάνω από χίλια άνθη για να παραχθεί ένα κιλό λάδι και τα άνθη πρέπει να μαζευτούν με το χέρι για να προστατευθούν τα ευαίσθητα πέταλα από το θραύσμα. Μόλις τα λουλούδια συλλεχθούν, τοποθετούνται σε διαδικασία απόσταξης ατμού για να εξαγάγουν την ουσία τους, δημιουργώντας ένα γλυκό και πράσινο άρωμα. Το ξινό έλαιο πορτοκαλιού υπήρχε από τα αρχαία χρόνια, αλλά το λάδι παράγεται ευρέως αφού η ιταλική πριγκίπισσα Anne-Marie de la Tremoille το έκανε το άρωμα της. Ο θρύλος λέει ότι η Tremoille θα έπαιζε με αρωματικό ξινό πορτοκαλί νερό και θα πασπαλίζει το λάδι πάνω από τα γάντια της για να δημιουργήσει ένα παρατεταμένο άρωμα. Με την έγκριση της πριγκίπισσας, το λάδι γρήγορα αυξήθηκε σε δημοτικότητα και τελικά μετονομάστηκε σε νερόλι προς τιμήν της πατρίδας της Νερόλα. Στη σύγχρονη εποχή, το λάδι νερόλι είναι ένα από τα θεμελιώδη αρώματα που χρησιμοποιούνται στο eau-de-cologne.
Γεωγραφία / Ιστορία
Τα ξινά πορτοκάλια προέρχονται από τη Νοτιοανατολική Ασία και καλλιεργούνται από την αρχαιότητα. Οι καρποί εισήχθησαν για πρώτη φορά στην Ιταλία μέσω του εμπορίου τον 12ο αιώνα και φυτεύτηκαν γρήγορα τόσο σε αστικά τοπία όσο και σε οπωρώνες της υπαίθρου σε όλη τη χώρα. Σήμερα τα ιταλικά ξινά πορτοκάλια καλλιεργούνται ευρέως σε όλη την Ιταλία και βρίσκονται σε τοπικές αγορές, κήπους σπιτιών και ειδικούς παντοπωλείους.
Πρόσφατα κοινόχρηστο
Κάποιος μοιράστηκε ιταλικά ξινά πορτοκάλια χρησιμοποιώντας την εφαρμογή Special Produce για iPhone και Android .
Το Produce Sharing σάς επιτρέπει να μοιράζεστε τις ανακαλύψεις προϊόντων σας με τους γείτονές σας και τον κόσμο! Η αγορά σας μεταφέρει πράσινα μήλα δράκου; Ένας σεφ κάνει πράγματα με ξυρισμένο μάραθο που είναι έξω από αυτόν τον κόσμο; Προσδιορίστε την τοποθεσία σας ανώνυμα μέσω της Εφαρμογής Special Produce και ενημερώστε τους άλλους για μοναδικές γεύσεις που βρίσκονται γύρω τους.
 Κεντρική συνεργασία Κεντρικό Coop 1600 E. Madison St Seattle WA 98103 206-329-1545 http://www.centralcoop.coop.com ΚοντάΣιάτλ, Ουάσιγκτον, Ηνωμένες Πολιτείες Πριν από περίπου 346 ημέρες, 28/3/20 Τα σχόλια του Sharer: Τα πορτοκάλια μαρμελάδας είναι αληθινά στο όνομά του! Όσο ξινό σαν λεμόνι, και απολύτως τέλειο για την παρασκευή μαρμελάδας :) |
