| Οικογενειακά αγροκτήματα Coleman | Αρχική σελίδα |
Περιγραφή / Γεύση
Οι άγριες μελιτζάνες είναι μικρές και στρογγυλές, με διάμετρο περίπου ένα εκατοστό. Αυτά τα μούρα έχουν λείο, γυαλιστερό και λεπτό δέρμα που είναι πράσινο όταν είναι ανώριμο και μετατρέπεται σε έντονο κίτρινο όταν είναι ώριμο. Οι άγριες μελιτζάνες αναπτύσσονται σε συστάδες σε γκρι-πράσινα διακλαδισμένα αμπέλια με αγκάθια, τρίχες σε σχήμα αστεριού και φύλλωμα. Η άγρια μελιτζάνα έχει σπόρο σάρκα και ζελέ. Η πικρία του είναι έντονη και συχνά θεωρείται σχεδόν εύγευστη.
Εποχές / Διαθεσιμότητα
Οι άγριες μελιτζάνες διατίθενται κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.
Τρέχοντα γεγονότα
Οι άγριες μελιτζάνες, βοτανικά ταξινομημένες ως Solanum torvum, είναι μέλη της οικογένειας Solanaceae ή Nightshade, μαζί με ντομάτες και πατάτες. Η άγρια μελιτζάνα έχει πολλά κοινά ονόματα όπως το μούρο της Τουρκίας, το Gully-bean, η μελιτζάνα μπιζελιού, το Shoo-Shoo Bush, η μελιτζάνα μπιζελιού, το Prickly Nightshade, η μελιτζάνα Cluster και το σύκο του Devil Οι άγριες μελιτζάνες εμφανίζονται σε όλες τις ηπείρους εκτός από την Ανταρκτική και μπορούν να βρεθούν σε μια μεγάλη ποικιλία ενδιαιτημάτων, από έρημους έως βουνοπλαγιές, ιδιαίτερα σε ολόκληρο το Μεξικό, το Περού και τη Βενεζουέλα. Οι άγριες μελιτζάνες χρησιμοποιούνται επίσης συνήθως ως ρίζα για τη μεταμόσχευση εξημερωμένων ειδών μελιτζάνας και για είδη ντομάτας για τη βελτίωση της αντοχής στις ασθένειες σε περιοχές όπου επικρατεί βακτηριακή βλάβη.
Διατροφική αξία
Οι άγριες μελιτζάνες περιέχουν μαγγάνιο, βιταμίνη Κ, βιταμίνη Β6, κάλιο και φυτικές ίνες.
Εφαρμογές
Οι άγριες μελιτζάνες είναι οι πιο κατάλληλες για μαγειρεμένες εφαρμογές, όπως το ψήσιμο στη σχάρα, το τηγάνισμα, το ψήσιμο, τον πουρέ, το στιφάδο, το σουβλάκι και το τουρσί. Στο πιο πρωτόγονο και βασικό επίπεδο, οι άγριες μελιτζάνες μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε σύνθετες, πλούσιες και πικάντικες σάλτσες. Αυτές οι σάλτσες θα εξισορροπήσουν την πικρή γεύση των μελιτζανών δημιουργώντας μια πιο ευχάριστη γεύση. Οι ανώριμες άγριες μελιτζάνες μπορούν επίσης να τεμαχιστούν και να σοταριστούν για χρήση σε κάρυ. Οι άγριες μελιτζάνες συνδυάζονται καλά με όσπρια, δημητριακά, σκόρδο, κρεμμύδια, κάρυ, τσίλι, κάρδαμο, κύμινο και βότανα όπως βασιλικός, επιζώτης και κόλιαντρο. Οι άγριες μελιτζάνες διατηρούνται έως και τρεις ημέρες όταν φυλάσσονται σε δροσερό και ξηρό μέρος.
Εθνικές / Πολιτιστικές πληροφορίες
Οι άγριες μελιτζάνες είναι εδώ και πολύ καιρό περιζήτητες στην παραδοσιακή ιατρική για τις θεραπευτικές της ιδιότητες και τις ποικίλες φαρμακευτικές χρήσεις. Είναι γνωστό ότι έχει αντιμικροβιακές, αντιβακτηριακές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. Στην Ινδία, η άγρια μελιτζάνα πιστεύεται ότι βοηθά στη θεραπεία γαστρεντερικών διαταραχών καθώς και αναπνευστικών ασθενειών. Στην Αφρική, ο καρπός χρησιμοποιείται για τη θεραπεία δερματικών λοιμώξεων και αποστημάτων. Οι άγριες μελιτζάνες είναι επίσης δημοφιλείς στην Τζαμάικα και πιστεύεται ότι παρέχουν σίδηρο λόγω της έντονης πικρής τους γεύσης.
Γεωγραφία / Ιστορία
Οι άγριες μελιτζάνες πιστεύεται ότι είναι εγγενείς στις Δυτικές Ινδίες, την Καραϊβική, την Κεντρική Αμερική, τη Νότια Αμερική και το Μεξικό και στη συνέχεια πολιτογραφήθηκαν στην Αυστραλία, την Ασία, την τροπική Αφρική, τις Φιλιππίνες και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Σήμερα οι άγριες μελιτζάνες εξακολουθούν να βρίσκονται σε περιοχές που αναπτύσσονται άγρια και σε οικιακούς κήπους.
Ιδέες συνταγής
Συνταγές που περιλαμβάνουν μελιτζάνα. Το ένα είναι ευκολότερο, τα τρία είναι πιο δύσκολα.
| Lite Bite | Ένα μούρο της Τουρκίας και τρία Tangy Curries | |
| Ντέιβιντ Λεμπόβιτς | Ταϊλανδικό πράσινο κάρυ | |
| Μπισκότα και κουτάλες | Βόειο Jollof |
