Περιγραφή / Γεύση
Τα πορτοκάλια Tahitian είναι μικρά φρούτα, με μέση διάμετρο 5 έως 10 εκατοστά, και έχουν σφαιρικό, ωοειδές, έως ελαφρώς επίπεδο επίπεδο. Η φλούδα είναι ημι-λεία και λεπτή, καλύπτεται σε πολλούς πόρους σχηματίζοντας ρηχά εσοχές και ωριμάζει από πράσινο σε κίτρινο-πορτοκαλί όταν ωριμάσει. Κάτω από την επιφάνεια, η σάρκα είναι μαλακή, πορτοκαλί έως ωχροκίτρινη, υδατική, χωρίζεται σε 8 έως 11 τμήματα με λεπτές λευκές μεμβράνες και περιέχει μερικούς έως αρκετούς μικρούς σπόρους. Τα πορτοκάλια Tahitian είναι αρωματικά και έχουν μια πολύ γλυκιά, μόσχη και λεπτή γήινη γεύση με χαμηλή οξύτητα.
Εποχές / Διαθεσιμότητα
Τα πορτοκάλια Tahitian διατίθενται το χειμώνα έως τις αρχές της άνοιξης.
Τρέχοντα γεγονότα
Πορτοκάλια Tahitian, ταξινομημένα βοτανικά ως Citrus x limonia var. Το Otaheite, είναι μια γλυκιά ποικιλία που ανήκει στην οικογένεια Rutaceae. Τα πορτοκάλια είναι πολύτιμα φρούτα στην Ταϊτή και θεωρούνται πολύ σπάνια, καθώς συλλέγονται με το χέρι μόνο από μερικά άγρια δέντρα που απομένουν μία φορά το χρόνο. Τα πορτοκάλια Tahitian είναι επίσης γνωστά ως πορτοκάλια Otaheite, το οποίο είναι ένα άλλο παλαιότερο όνομα για το νησί της Ταϊτής. Η ποικιλία πιστεύεται ότι είναι απόγονος του ασβέστη rangpur, που είναι ένας σταυρός μεταξύ μανταρινιού και λεμονιού, αλλά παρά την τάρτα προέλευσή του, τα πορτοκαλί Tahitian είναι μοναδικά καθώς περιέχουν χαμηλή οξύτητα, δίνοντας στα φρούτα μια πολύ πιο γλυκιά γεύση για φρέσκια κατανάλωση .
Διατροφική αξία
Τα πορτοκάλια Tahitian είναι μια εξαιρετική πηγή βιταμίνης C, η οποία είναι ένα αντιοξειδωτικό που προστατεύει το σώμα από τους επιθετικούς του περιβάλλοντος ενισχύοντας το ανοσοποιητικό σύστημα. Τα φρούτα περιέχουν επίσης κάλιο, το οποίο μπορεί να βοηθήσει στη ρύθμιση των επιπέδων υγρών και παρέχει μικρότερες ποσότητες φωσφόρου και ασβεστίου.
Εφαρμογές
Τα πορτοκάλια Tahitian ταιριάζουν καλύτερα σε ακατέργαστες εφαρμογές καθώς η γλυκιά, ζουμερή σάρκα τους εμφανίζεται όταν καταναλώνεται φρέσκια, χωρίς χεριά. Το φλοιό ξεφλουδίζεται εύκολα από τη σάρκα και η σάρκα μπορεί να καταναλωθεί ως σνακ, να πεταχτεί σε φρουτοσαλάτες και πράσινες σαλάτες ή να χρησιμοποιηθεί ως φρέσκο κάλυμμα επιδόρπια. Τα πορτοκάλια Tahitian χυμώνουν επίσης και αναμιγνύονται με τοπικό μέλι ως γλυκό ποτό, αναμειγνύονται σε smoothies ή ανακατεύονται σε γροθιά φρούτων. Εκτός από τις φρέσκες εφαρμογές, ο χυμός των πορτοκαλιών Tahitian μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη γεύση πατάτες, κάρυ και σούπες, ή τα φρούτα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ολόκληρα και γεμισμένα σε χοίρους για ψήσιμο σε ανοιχτές φωτιές. Η σάρκα χρησιμοποιείται επίσης μερικές φορές σε ψημένα προϊόντα όπως κέικ και τάρτες και τεμαχίζεται και καραμελοποιείται ως γλυκό, αλμυρό κάλυμμα πάνω από παγωτό. Τα πορτοκάλια Tahitian συνδυάζονται καλά με κρέατα όπως χοιρινό, πουλερικά και ψάρια, καβούρια, γαρίδες, φρούτα όπως φρυγανιά, μπανάνες, μάνγκο, παπάγια και ανανά, γάλα καρύδας και φύλλα taro. Τα φρέσκα φρούτα διατηρούνται 2-4 εβδομάδες όταν φυλάσσονται στο ψυγείο.
Εθνικές / Πολιτιστικές πληροφορίες
Στην Ταϊτή, τα άγρια πορτοκάλια της Ταϊτής βρίσκονται κυρίως στις κοιλάδες και τα ορεινά οροπέδια του Punaruu κατά μήκος της δυτικής ακτής. Τα πορτοκάλια συγκομίζονται μόνο μία φορά το χρόνο για την προστασία του φυσικού οικοσυστήματος και όταν είναι ώρα για τη συγκομιδή, οι άνθρωποι Punaruu συγκεντρώνονται για να φιλοξενήσουν ένα τοπικό φεστιβάλ προς τιμήν του καρπού. Το μονοπάτι μέχρι το πιο δημοφιλές οροπέδιο, τοπικά γνωστό ως Tamanu ή το «οροπέδιο των πορτοκαλιών», διαρκεί δύο ημέρες για να καθαριστεί με το χέρι με μαχαίρια και οι άνδρες από το χωριό περπατούν στη συνέχεια για οκτώ ώρες για να φτάσουν στα πορτοκαλιές που μεγαλώνουν σε υψόμετρα 609 μέτρα. Η πεζοπορία είναι σωματικά απαιτητική και οι έμπειροι θεριστές τοποθετούν τα φρούτα σε μεγάλους σάκους σε μπαμπού και μεταφέρουν τα φρούτα στους ώμους τους πίσω στο χωριό. Θεωρείται μεγάλη τιμή να μαζεύουμε τα πορτοκάλια και η θέση των καλύτερων άγριων πορτοκαλιών δένει μυστικό. Κατά τη διάρκεια του τοπικού φεστιβάλ, παραδοσιακοί χοροί και αθλήματα όπως κανό κανό και ανύψωση λίθων εκτελούνται επίσης ως μορφή διασκέδασης.
Γεωγραφία / Ιστορία
Τα πορτοκάλια Tahitian είναι απόγονοι των ασβέστων rangpur που ήταν αρχικά εγγενείς στην Ινδία. Οι ασβέστες εισήχθησαν στην Ταϊτή μέσω εξερευνητών της Ανατολικής Ασίας κατά τους αρχαίους χρόνους, και όταν φυσικοποιήθηκαν, τα φρούτα εξαπλώθηκαν γρήγορα σε δημοτικότητα σε όλο το νησί όπου καλλιεργήθηκαν για εξαγωγή το 1800. Η Ταϊτή παρέμεινε κεντρικός κόμβος για την παραγωγή εσπεριδοειδών, εξάγοντας τόσο φρούτα όσο και μικρά δέντρα στην Ευρώπη στις αρχές του 1800 και στις Ηνωμένες Πολιτείες στα τέλη του 1800, αλλά οι ασθένειες και τα έντομα σκούπισαν σχεδόν εξ ολοκλήρου τα δέντρα από το νησί στις αρχές του 1900. Σήμερα υπάρχουν μόνο λίγα εναπομείναντα άγρια πορτοκαλιές στην περιοχή Punaruu, και τα φρούτα που συγκομίζονται με το χέρι πωλούνται δίπλα σε άκρες του δρόμου σε μικρά περίπτερα ή πωλούνται σε επιλεγμένες αγορές, όπως η κεντρική αγορά στο Papeete.
