Περιγραφή / Γεύση
Τα κόκκινα φρούτα κυμαίνονται από μικρά έως μεγάλα, κατά μέσο όρο 10 έως 30 εκατοστά σε διάμετρο και 30 έως 120 εκατοστά σε μήκος, και ποικίλλουν στην εμφάνιση ανάλογα με την ποικιλία. Οι καρποί μπορούν να φαίνονται μακρύι και στενοί με επιμήκη, κυλινδρικό σχήμα ή μπορεί να είναι κοντοί με στρογγυλεμένες, καμπύλες άκρες. Η επιφάνεια του δέρματος των φρούτων αποτελείται από μικροσκοπικά, σφιχτά κολλημένα τμήματα που περιέχουν μικρούς σπόρους, δίνοντας στα φρούτα μια βότσαλο, σταθερή και ανώμαλη εμφάνιση. Το δέρμα ωριμάζει επίσης από πράσινο σε έντονο κόκκινο, πορτοκαλί ή κίτρινο, ανάλογα με την ποικιλία. Κάτω από το στρώμα μεμονωμένων τμημάτων, υπάρχει ένας σπογγώδης, ημι-ινώδης, λευκός πολτός. Τα κόκκινα φρούτα έχουν πλούσια, λιπαρή σύσταση, ειδικά όταν μαγειρεύονται και έχουν ήπια, γλυκιά και διακριτική φαρμακευτική γεύση.
Εποχές / Διαθεσιμότητα
Τα κόκκινα φρούτα διατίθενται όλο το χρόνο σε επιλεγμένες περιοχές της Ινδονησίας και της Παπούα Νέα Γουινέα.
Τρέχοντα γεγονότα
Τα κόκκινα φρούτα, βοτανικά ταξινομημένα ως Pandanus conoideus, είναι ασυνήθιστα διαμορφωμένα, τροπικά φρούτα που ανήκουν στην οικογένεια Pandanaceae. Υπάρχουν πάνω από τριάντα διαφορετικές ποικιλίες κόκκινων φρούτων που βρέθηκαν άγρια, ποικίλλουν σε μέγεθος, εμφάνιση και χρώμα, αλλά μόνο τέσσερις από τις ποικιλίες χρησιμοποιούνται παραδοσιακά και πωλούνται σε τοπικές αγορές. Τα κόκκινα φρούτα είναι γνωστά με πολλά διαφορετικά ονόματα, συμπεριλαμβανομένων των Marita, Red Pandanus, Buah Merah και Kuansu. Τα φυτά ονομάζονται επίσης «Δέντρο της Ζωής», καθώς τα φρούτα παρέχουν θρεπτικές ιδιότητες και έλαια που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως φάρμακο, ενυδατική μαλλιών, φυσική βαφή και στιλβωτής ξύλου. Εκτός από τα φρούτα, τα φύλλα του φυτού χρησιμοποιούνται για ύφανση και κατασκευή. Εκτός από την πατρίδα του, τα κόκκινα φρούτα σπάνια βρίσκουν και δεν καλλιεργούνται στο εμπόριο.
Διατροφική αξία
Τα κόκκινα φρούτα είναι μια εξαιρετική πηγή β-καροτίνης, η οποία μετατρέπεται σε βιταμίνη Α στο σώμα για τη μείωση της φλεγμονής και την προστασία των ματιών από την απώλεια όρασης. Τα φρούτα είναι επίσης μια καλή πηγή βιταμινών C και E, φυτικών ινών και φυλλικού οξέος και παρέχουν μέταλλα όπως κάλιο, χαλκό, ασβέστιο και σίδηρο. Στην παραδοσιακή ιατρική που εφαρμόζεται στην Παπούα, τα κόκκινα φρούτα μαγειρεύονται, χυμώνουν και χρησιμοποιούνται ως λιπαρά υγρά για να στηρίξουν και να ενισχύσουν το δέρμα και τα μάτια.
Εφαρμογές
Τα κόκκινα φρούτα ταιριάζουν καλύτερα τόσο σε ωμά όσο και σε μαγειρεμένες εφαρμογές όπως βρασμός, ψητό, ψητό και ατμό. Η σάρκα μπορεί να καταναλωθεί φρέσκια, εκτός χεριού, απορρίπτοντας τους σπόρους, ή μπορεί να βράσει, να συμπιεστεί και να χυθεί για να δημιουργήσει ένα λιπαρό υγρό. Μόλις εξαχθεί το υγρό, μπορεί να αναμιχθεί με νερό για να φτιάξει μια σούπα ή σάλτσα. Η σούπα μπορεί να καταναλωθεί βυθίζοντας φυλλώδη πράσινα στο υγρό και η σάλτσα χρησιμοποιείται ως φυσικός χρωματισμός τροφίμων. Στην Παπούα Νέα Γουινέα, τα κόκκινα φρούτα τυλίγονται σε φύλλα και μαγειρεύονται σε υπόγειο φούρνο για να φτιάξουν μια φωτεινή κόκκινη σάλτσα. Η σάλτσα Marita χρησιμοποιείται παραδοσιακά για τη γεύση άλλων φρούτων, με συνοχή σαν κέτσαπ και μπορεί να επικαλυφθεί με πατάτες, λαχανικά και φυλλώδη χόρτα. Τα κόκκινα φρούτα συνδυάζονται καλά με κρέατα όπως χοιρινό, πουλερικά και ψάρια, ταρώ, γλυκοπατάτα, φρούτα όπως μάνγκο, μπανάνες και ανανά και ρύζι. Τα φρέσκα φρούτα διατηρούνται έως και μία εβδομάδα όταν φυλάσσονται σε δροσερό και ξηρό μέρος όπως το ψυγείο. Μόλις μαγειρευτούν, τα φρούτα πρέπει να καταναλώνονται αμέσως για την καλύτερη ποιότητα και γεύση.
Εθνικές / Πολιτιστικές πληροφορίες
Στην επαρχία της Δυτικής Παπούα της Ινδονησίας, τα κόκκινα φρούτα χρησιμοποιούνται στην παραδοσιακή τελετή Bakar Batu, επίσης γνωστή ως τελετή Burnt Stone. Τα χωριά σε όλη τη Δυτική Παπούα χρησιμοποιούν το Bakar Batu ως φυσική και πνευματική γιορτή ευγνωμοσύνης. Η τελετή διεξάγεται κυρίως για γάμους, θανάτους, διακοπές και καλωσορίζοντας τους επισκέπτες σε χωριά και μπορεί να μοιραστεί μεταξύ πολλών χωριών. Κατά τη διάρκεια του εορτασμού, προσεκτικά επιλεγμένες πέτρες ποταμού θερμαίνονται και τοποθετούνται σε λάκκο με κρέατα όπως χοιρινό ή κοτόπουλο τυλιγμένο σε φύλλα μπανάνας. Λαχανικά, όπως το taro, οι γλυκοπατάτες και η μανιόκα μαγειρεύονται επίσης στο φούρνο. Μόλις παρασκευαστούν τα λαχανικά και τα κρέατα, συμπληρώνονται με κόκκινη πάστα φρούτων και σερβίρονται στο χωριό. Εκτός από την κατανάλωση των φρούτων, τα φύλλα των κόκκινων φρούτων χρησιμοποιούνται μερικές φορές σε αυτά τα χωριά για να υφαίνουν διακοσμητικά καλάθια, σχοινιά ή τρύπες στις στέγες.
Γεωγραφία / Ιστορία
Τα κόκκινα φρούτα προέρχονται από την Παπούα Νέα Γουινέα, την Παπούα και τη Δυτική Παπούα της Ινδονησίας και έχουν γίνει άγρια από την αρχαιότητα. Το αειθαλές φυτό βρίσκεται σε ένα ευρύ φάσμα εδάφους, από περιοχές ορεινών περιοχών έως το επίπεδο της θάλασσας και προέρχεται κυρίως από την άγρια φύση ή καλλιεργείται σε μικρή κλίμακα σε οικιακούς κήπους. Σήμερα τα κόκκινα φρούτα μπορούν να εντοπιστούν σε τοπικές αγορές σε ολόκληρη την πατρίδα της.
