Gieser-Wildeman Pears Πληροφορίες, Συνταγές και Γεγονότα

Περιγραφή / Γεύση

Τα αχλάδια Gieser-Wildeman είναι μικρά φρούτα, με διάμετρο κατά μέσο όρο 5 έως 6 εκατοστά, και έχουν μια κοντόχοντη, βολβοειδή βάση που ελαφρά ελαφρά σε ένα στρογγυλεμένο λαιμό. Το δέρμα είναι πολύ σφριγηλό, ωριμάζει από πράσινο σε κίτρινο και μερικές φορές καλύπτεται από καφέ ρουστί και κόκκινο-πορτοκαλί ρουζ. Κάτω από την επιφάνεια, η σάρκα είναι ελεφαντόδοντη σε λευκή, χονδροειδής, αρωματική και μέτρια ζουμερή, περικλείοντας έναν κεντρικό πυρήνα γεμάτο με μικρούς, μαύρους-καφέ σπόρους. Τα αχλάδια Gieser-Wildeman, όταν είναι ωμά, έχουν πυκνή, κοκκώδη και τραγανή υφή με τάρτα και ταννική γεύση. Τα φρούτα καταναλώνονται κατά προτίμηση όταν μαγειρεύονται και αναπτύσσουν μια πιο γλυκιά γεύση με απαλή, τρυφερή σύσταση.

Εποχές / Διαθεσιμότητα

Τα αχλάδια Gieser-Wildeman διατίθενται στα τέλη του φθινοπώρου έως το χειμώνα στην Ευρώπη.

Τρέχοντα γεγονότα

Τα αχλάδια Gieser-Wildeman, που ταξινομούνται βοτανικά ως Pyrus communis, είναι μια ολλανδική ποικιλία μαγειρικής που ανήκει στην οικογένεια Rosaceae. Το πολύ σταθερό αχλάδι θεωρείται συχνά δυσάρεστο όταν είναι ωμό, λόγω της έντονης γεύσης του, αλλά όταν μαγειρεύεται, η σάρκα μαλακώνει και γλυκαίνει, μετατρέπεται σε ένα λεπτό πιάτο ή επιδόρπιο. Τα αχλάδια Gieser-Wildman πήραν το όνομά τους από τον ποταμό Giessen στις Κάτω Χώρες και θεωρούνται ως ένα από τα πιο δημοφιλή αχλάδια μαγειρικής στη χώρα. Η ποικιλία προτιμάται ιδιαίτερα ως συνοδευτικό για άγρια θηράματα σε ολλανδικά εστιατόρια και τα αχλάδια πωλούνται συχνά ξεφλουδισμένα σε σάλτσα κόκκινου κρασιού για γρήγορες εφαρμογές. Εκτός των εστιατορίων, τα αχλάδια Gieser-Wildeman αγοράζονται μέσω τοπικών αγορών για σπιτικά μαγειρευτά ή λαχταριστά αχλάδια. Παρά τη φήμη του στις Κάτω Χώρες, τα αχλάδια Gieser-Wildeman θεωρούνται σπάνια ποικιλία εκτός των ολλανδικών αγορών και χαρακτηρίζονται ως ειδική ποικιλία σε επιλεγμένες περιοχές της Ευρώπης, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο.

Διατροφική αξία

Τα αχλάδια Gieser-Wildeman είναι μια εξαιρετική πηγή ινών, η οποία μπορεί να βοηθήσει στην τροφοδότηση υγιών βακτηρίων στο στομάχι και στην τόνωση του πεπτικού συστήματος. Τα αχλάδια περιέχουν επίσης ορισμένες βιταμίνες C, B6 και K, φυλλικό οξύ, κάλιο, ασβέστιο, μαγνήσιο και σίδηρο.

Εφαρμογές

Τα αχλάδια Gieser-Wildeman ταιριάζουν καλύτερα σε μαγειρεμένες εφαρμογές, όπως στιφάδο, ψήσιμο ή λαθροθηρία. Τα πυκνά και σταθερά φρούτα παραδοσιακά μαγειρεύονται σε κόκκινο κρασί ή γλυκά σιρόπια για να αναπτύξουν μια απαλή και τρυφερή συνοχή. Μόλις μαγειρευτούν, σερβίρονται ως πιάτο για ψητά κρέατα και λαχανικά, κομμένα σε φέτες και χρησιμοποιούνται ως επικάλυψη σε πίτσα ή χρησιμοποιούνται ως επιδόρπιο που σερβίρεται με παγωτό. Τα αχλάδια Gieser-Wildeman ψήνονται επίσης σε κουλούρια, κέικ και τάρτες ή συχνά τυλίγονται σε σφολιάτα, ψήνονται και καλύπτονται με σάλτσα σοκολάτας-εσπρέσο. Στις Κάτω Χώρες, τα αχλάδια ποσέ είναι γνωστά ως stoofpeertjes και παραδοσιακά σερβίρονται τόσο ζεστά όσο και κρύα. Υπάρχουν πολλές παραλλαγές αχλαδιών ποσέ που χρησιμοποιούν μεταβαλλόμενα συστατικά όπως λικέρ μαύρης σταφίδας, γαρίφαλα, κανέλα, καστανή ζάχαρη, κόκκινο κρασί ή φλούδα λεμονιού. Το Stoofpeertjes αντιμετωπίζεται παρόμοια με ένα πιάτο λαχανικών όταν σερβίρεται με ψητά κρέατα και είναι ένα δημοφιλές πιάτο που σερβίρεται σε ολλανδικές οικογενειακές συγκεντρώσεις. Εάν απομείνουν αχλάδια μετά από ένα γεύμα, επανατοποθετούνται σε επιδόρπια την επόμενη ημέρα ή τεμαχίζονται και αναδεύονται σε πλιγούρι βρώμης και κουάκερ για πρωινό. Τα αχλάδια Gieser-Wildeman σερβίρονται συνήθως με κρέατα όπως κουνέλι, φασιανό, μοσχάρι, παγκέτα και προσούτο, τυριά όπως κατσικίσια, παρμεζάνα, γοργόντζολα και μπλε, βραστές πατάτες, μέλι, βακκίνια, ρόκα, θυμάρι, δεντρολίβανο και ξηρούς καρπούς όπως ως πεκάν, καρύδια και φιστίκια. Τα φρέσκα φρούτα διατηρούνται 1-2 εβδομάδες όταν φυλάσσονται ολόκληρα και δεν πλένονται στο τραγανό συρτάρι του ψυγείου.

Εθνικές / Πολιτιστικές πληροφορίες

Στις Κάτω Χώρες, τα λαχταριστά αχλάδια Gieser-Wildeman είναι ένα αγαπημένο πιάτο που σερβίρεται παραδοσιακά στα δείπνα των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Τα αχλάδια ξεφλουδίζονται και μαγειρεύονται ολόκληρα με τα στελέχη για αισθητική γοητεία, και μέσω της διαδικασίας μαγειρέματος, τα φρούτα αναπτύσσουν μια εορταστική κόκκινη απόχρωση. Κατά τη διάρκεια της περιόδου των διακοπών, τα αχλάδια ποσέ είναι επίσης ένα συνοδευτικό πιάτο για γκουρμέ, το οποίο είναι μια μέθοδος μαγειρέματος που τοποθετεί μια μικρή σχάρα στο κέντρο του τραπεζιού για τους επισκέπτες να μαγειρέψουν τα λαχανικά και το κρέας τους. Αυτή η διαδικασία μαγειρέματος γίνεται σε βήματα σε ολόκληρο το γεύμα και πολλοί διαφορετικοί τύποι κρεάτων καταναλώνονται με συνοδευτικά πιάτα όπως σάλτσες, μπαγκέτες, λαχανικά και αχλάδια ποσέ. Εκτός από την οικιακή μαγειρική, τα αχλάδια Gieser-Wildeman είναι γνωστά στις Κάτω Χώρες ως το λογότυπο και το όνομα του εστιατορίου Michelin, De Gieser Wildeman, που βρίσκεται στο Noordeloos, Ολλανδία. Σύμφωνα με φήμες, ο επικεφαλής σεφ, Rene Tichelaar, προτιμά ιδιαίτερα την ποικιλία αχλαδιών, γι 'αυτό και ονόμασε το εστιατόριο από το φρούτο και συνήθως σερβίρει το αχλάδι με παγωτό ως επιδόρπιο στο εστιατόριο.

Γεωγραφία / Ιστορία

Τα αχλάδια Gieser-Wildeman εκτράφηκαν για πρώτη φορά από τον κ. Wildeman στα μέσα του 19ου αιώνα κοντά στην πόλη Gorinchem στην Ολλανδία. Μετά την ανακάλυψή τους, ο Van den Willik & Sons Nursery κυκλοφόρησε την ποικιλία σε εμπορικές αγορές όπου έγιναν ευρέως δημοφιλείς ως αχλάδι μαγειρικής κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα. Σήμερα τα αχλάδια Gieser-Wildeman εντοπίζονται κυρίως στις ολλανδικές αγορές, αλλά μερικές φορές μπορούν να βρεθούν σε αγορές στο Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γαλλία και το Βέλγιο.