Περιγραφή / Γεύση
Το Olive Leaf rapini έχει επιμήκη στελέχη με ανοιχτό πράσινο έως γκρι-πράσινο φύλλα. Αυτά τα φύλλα είναι τραγανά, μακριά και ζωηρό με λείες άκρες. Το ελαιόλαδο rapini μπορεί να φτάσει τα 35 εκατοστά έως τα 38 εκατοστά ύψος και έχει ένα παχύ στέλεχος και μίσχους χρώματος κρεμ. Το ελαιόλαδο rapini έχει μια καρυδιά, ελαφρώς πικάντικη και πικρή γεύση όταν μαγειρεύεται.
Εποχές / Διαθεσιμότητα
Το Olive Leaf rapini είναι διαθέσιμο όλο το χρόνο, αλλά η περίοδος αιχμής του είναι αργά το φθινόπωρο μέχρι το χειμώνα.
Τρέχοντα γεγονότα
Το Olive Leaf rapini, βοτανικά ταξινομημένο ως Brassica rapa, είναι μέλος της ομάδας των σταυρών λαχανικών. Ένα μοναδικό χαρακτηριστικό της ραπίνης είναι ότι είναι γενετικά πολύ πιο κοντά στα μουστάρδα και τα γογγύλια παρά το μπρόκολο. Το Olive Leaf rapini μπορεί επίσης να είναι γνωστό ως Foglia d ’olivo, Raab και Rapa.
Διατροφική αξία
Το Olive Leaf rapini περιέχει υγιείς ποσότητες βιταμινών Α και C, καλίου, ασβεστίου και φυλλικού οξέος.
Εφαρμογές
Το ελαιόλαδο rapini πρέπει να μαγειρευτεί πριν από την κατανάλωση. Απολαμβάνεται πιο δημοφιλής με βρασμό, ατμό και σοτάρισμα. Για να μειώσετε την πικρία, συνιστάται να ξεφλουδίζετε μεγαλύτερους μίσχους και να μαζεύετε τη ραπίνι σε αλμυρό νερό. Το σκόρδο και το ελαιόλαδο μπορούν να προστεθούν για επιπλέον γεύση. Το Olive Leaf rapini είναι γνωστό για τη χρήση του σε πολλά πιάτα ζυμαρικών και μπορεί επίσης να συνδυαστεί σε πιάτα polenta και πουρέ. Η πικρή γεύση του συνδυάζεται καλά με λουκάνικα χοιρινού κρέατος, μπέικον, εσπεριδοειδή και κρεμώδη τυριά. Το Olive Leaf rapini θα φυλάσσεται για δύο μέρες όταν είναι χαλαρά τυλιγμένο, ψύχεται και αφήνεται άπλυτο για να διατηρήσει την ευκρίνεια.
Εθνικές / Πολιτιστικές πληροφορίες
Το Olive Leaf rapini είναι βασικό στοιχείο στην ιταλική κουζίνα, αλλά είναι μια σπάνια ποικιλία που μπορεί να βρεθεί εκτός της Ιταλίας. Αυξάνει τη δημοτικότητά του καθώς περισσότεροι καταναλωτές γίνονται πιο τολμηροί στο μαγείρεμα, αλλά υπάρχουν πολλές ποικιλίες ραπίνι που είναι πιο εμφανείς εκτός της Ιταλίας. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Andy Boy αγόρασε σπόρους ραπίνι από τη Σικελία και ήταν οι πρώτοι που το μεγάλωσαν στα τέλη της δεκαετίας του 1920, αλλά δεν έγινε δημοφιλές μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1960. Το Rapini είναι μια επίκτητη γεύση που χρειάζεται χρόνο για να αναπτυχθεί και να απολαύσει.
Γεωγραφία / Ιστορία
Το Olive Leaf rapini κατάγεται από την Ιταλία στη νότια περιοχή της Απουλίας, μια περιοχή γνωστή για τα ιστορικά χωράφια και τις μεγάλες ακτές της. Το Olive Leaf rapini πιστεύεται ότι κατάγεται από άγρια μουστάρδα στην ιταλική ύπαιθρο και παραμένει βασικό στη νότια ιταλική κουζίνα σήμερα.
