| Φάρμες Rutiz | Αρχική σελίδα |
Περιγραφή / Γεύση
Το σπανάκι της Νέας Ζηλανδίας είναι ένα θαμνώδες, ταχέως αναπτυσσόμενο πολυετές με ασαφή, τριγωνικά φύλλα. Λόγω της χυμώδους φύσης των φύλλων, το σπανάκι της Νέας Ζηλανδίας αναφέρεται περιστασιακά ως «φυτό πάγου». Η γεύση του μοιάζει πολύ με το κοινό σπανάκι όταν είναι νέος, αλλά γίνεται πικρό και έντονο όταν είναι πλήρως ώριμο.
Εποχές / Διαθεσιμότητα
Το σπανάκι της Νέας Ζηλανδίας είναι διαθέσιμο κατά τους μήνες του καλοκαιριού.
Τρέχοντα γεγονότα
Το σπανάκι της Νέας Ζηλανδίας, βοτανικά γνωστό ως Tetragonia tetragonioides, δεν είναι συγγενής του κοινού σπανάκι, όπως υποδηλώνει το όνομα. Αντ 'αυτού, ταξινομείται σε ένα γένος από μόνο του, και ανήκει στην οικογένεια Aizoaceae, που συνήθως ονομάζεται οικογένεια φυτών πάγου ή συκιών. Επίσης γνωστό ως σπανάκι Μαορί για τους ιθαγενείς της Νέας Ζηλανδίας, αυτό το πολυετές φυτό ευδοκιμεί στη ζέστη, ενώ το κοινό σπανάκι δεν το κάνει. Για πάνω από διακόσια χρόνια, η Τετραγονία ήταν το μόνο εξαγόμενο φυτικό φυτό στην Αυστραλία ή τη Νέα Ζηλανδία.
Διατροφική αξία
Διατροφικά παρόμοιο με το παραδοσιακό σπανάκι, το σπανάκι της Νέας Ζηλανδίας προσφέρει υψηλές ποσότητες βιταμίνης Α και C. Το σπανάκι της Νέας Ζηλανδίας έχει ισορροπία ασβεστίου σε επίπεδα φωσφόρου που το καθιστά ιδανικό για απορρόφηση ασβεστίου στο σώμα. Χαμηλή σε πρωτεΐνες, υδατάνθρακες και θερμίδες, το σπανάκι της Νέας Ζηλανδίας είναι μια εξαιρετική προσθήκη σε μια ισορροπημένη διατροφή.
Εφαρμογές
Το σπανάκι της Νέας Ζηλανδίας μπορεί να χρησιμοποιηθεί όπως το κοινό σπανάκι σε μια ποικιλία εφαρμογών ωμά, σοταρισμένα, στον ατμό ή κοκκινιστό. Αυτό το φυλλώδες λαχανικό συχνά καλλιεργείται τοπικά, όπου ευδοκιμεί. Φτιάξτε σαλάτες ή χρησιμοποιήστε ως κρεβάτι για κρέατα και ψάρια. Σοτάρετε και συνδυάστε με τυριά και βότανα για να γεμίσετε κοτόπουλο ή χοιρινό. Προσθέστε φύλλα σε σούπες ή στιφάδο ή προσθέστε μαγειρεμένο σπανάκι από τη Νέα Ζηλανδία σε λαζάνια.
Εθνικές / Πολιτιστικές πληροφορίες
Το σπανάκι της Νέας Ζηλανδίας περιέχει υψηλό επίπεδο οξαλικού οξέος που μπορεί να εμποδίσει την ικανότητα του σώματος να απορροφήσει άλλα θρεπτικά συστατικά και θα πρέπει να αποφεύγεται από εκείνους που είναι επιρρεπείς στην ανάπτυξη λίθων στα νεφρά. Το μαγείρεμα μπορεί να μειώσει και μερικές φορές να απαλλάξει το λαχανικό από οξαλικό οξύ.
Γεωγραφία / Ιστορία
Το σπανάκι της Νέας Ζηλανδίας παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στον κόσμο το 1700 από τον Captain Cook μετά από εξερεύνηση στις ακτές της Νέας Ζηλανδίας. Ανακαλύφθηκε, αν και δεν χρησιμοποιείται ευρέως από τους γηγενείς Μαορί που κατοικούν στη χώρα του νησιού. Το πλήρωμα του Captain Cook διαπίστωσε ότι το νέο εργοστάσιο ήταν αποτελεσματικό στην καταπολέμηση των συμπτωμάτων του σκορβούτου και αργότερα μεταφέρθηκε στο πλήρωμα του Endeavour. Το σπανάκι της Νέας Ζηλανδίας μεταφέρθηκε τελικά στην Αγγλία όπου εισήχθη από τον εξερευνητή και βοτανολόγο Sir Joseph Banks το 1772. Εγγενές στη Νέα Ζηλανδία, την Αυστραλία, την Ιαπωνία και ορισμένες περιοχές της Νότιας Αμερικής, είναι πολύ ισχυρό, αναπτύσσεται καλά στην ξηρασία ή παράκτια εδάφη πλούσια σε αλατόνερο, που δεν επηρεάζονται από σφάλματα ή παράσιτα. Το σπανάκι της Νέας Ζηλανδίας φυτεύεται επίσης ως αποτελεσματικό κάλυμμα εδάφους, για την ικανότητά του να αναπτύσσεται χαμηλά στο έδαφος και την ελκυστική του εμφάνιση. Το κοινό σπανάκι τείνει να βιδώνεται ή να μαραίνεται στη ζέστη Το σπανάκι της Νέας Ζηλανδίας ευδοκιμεί σε θερμές συνθήκες.
Ιδέες συνταγής
Συνταγές που περιλαμβάνουν Σπανάκι Νέας Ζηλανδίας. Το ένα είναι ευκολότερο, τα τρία είναι πιο δύσκολα.
