Περιγραφή / Γεύση
Τα φρούτα Rambai έχουν μικρό μέγεθος, με διάμετρο κατά μέσο όρο 2-3 εκατοστά και είναι ωοειδή, στρογγυλά, έως επιμήκη σε σχήμα, αναπτύσσονται κατά μήκος μακρών, λεπτών κλαδιών σε χοντρά σκέλη. Το δέρμα είναι στιβαρό, ημι-λεπτό, εύκολο στη φλούδα, και ανάλογα με την ποικιλία, κυμαίνεται στο χρώμα από σολομό, καφέ, έως κίτρινο και έχει βελούδινη υφή. Όταν ωριμάσει, το δέρμα θα τσαλακωθεί ελαφρώς και θα μαλακώσει ως ένδειξη ότι ο καρπός είναι ώριμος. Κάτω από το δέρμα, η σάρκα χωρίζεται συνήθως σε 3-5 τμήματα και έχει μια λεία, λεπτή επιφάνεια που περιέχει ένα ζουμερό, ολισθηρό και διαφανή λευκό πολτό. Μέσα στα τμήματα σάρκας, υπάρχουν μικροί, επίπεδες, καστανόσποροι που προσκολλώνται σφιχτά στη σάρκα. Τα φρούτα Rambai είναι ήπια και ελαφρώς όξινα με γλυκόξινη γεύση.
Εποχές / Διαθεσιμότητα
Το Rambai, ανάλογα με την περιοχή στην οποία καλλιεργείται, είναι διαθέσιμο το καλοκαίρι και το χειμώνα.
Τρέχοντα γεγονότα
Το Rambai, βοτανικά ταξινομημένο ως Baccaurea motleyana, είναι μικρά φρούτα που αναπτύσσονται σε αειθαλή δέντρα που έχουν ύψος έως και 18 μέτρα και ανήκουν στην οικογένεια Phyllanthaceae. Επίσης γνωστή ως Rambi, υπάρχουν πολλές ποικιλίες Rambai που βρίσκονται σε τροπικά δάση σε ολόκληρη τη Νοτιοανατολική Ασία και θεωρούνται κυρίως φρούτα ζούγκλας που δεν καλλιεργούνται εμπορικά σε ευρεία κλίμακα. Κυρίως καλλιεργείται σε οικιακούς κήπους ως διακοσμητικά και βρίσκεται στην άγρια φύση, το Rambai προτιμάται για τη γλυκιά και ξινή γεύση του και καταναλώνεται φρέσκο, μαγειρεύεται σε μαρμελάδες και κάρυ ή γίνεται κρασί.
Διατροφική αξία
Τα φρούτα Rambai περιέχουν κάποια βιταμίνη C, φώσφορο, κάλιο, μαγνήσιο, ασβέστιο και βιταμίνη Β2.
Εφαρμογές
Το Rambai ταιριάζει καλύτερα σε ωμές και μαγειρεμένες εφαρμογές όπως βραστό και σοτάρισμα. Τα μικρά φρούτα ξεφλουδίζονται εύκολα και μπορούν να καταναλωθούν φρέσκα, εκτός χεριού, πιπίλισμα στη σάρκα και φτύσιμο του σπόρου, ή μπορούν να αναμιχθούν σε ένα ulam που είναι μια πάστα γαρίδας με ασβέστη και τσίλι. Το Rambai μπορεί επίσης να αναμειχθεί σε ποτά, να υποστεί ζύμωση σε ποτά, να τουρσί και να σερβιριστεί σε πιάτα με κάρυ, να αναμιχθεί σε στιφάδο ή να μαγειρευτεί σε κονσέρβες με ζάχαρη. Εκτός από τη σάρκα, το δέρμα του φρούτου είναι βρώσιμο και μπορεί να στεγνώσει, να αλεσθεί και να χρησιμοποιηθεί ως καρύκευμα ως κουρκούμη υποκατάστατο. Το Rambai συνδυάζεται καλά με ψάρια, γαρίδες, πουλερικά, λεμονόχορτο, τσίλι και γάλα καρύδας. Τα φρούτα θα διατηρηθούν για μερικές ημέρες όταν φυλάσσονται σε θερμοκρασία δωματίου.
Εθνικές / Πολιτιστικές πληροφορίες
Τα δέντρα Rambai φυτεύονται συχνά στη Νοτιοανατολική Ασία ως διακοσμητικό κατώφλι και ως πηγή σκιάς. Τα κλαδιά είναι ευρέως διαδεδομένα παρέχοντας άφθονα κλαδιά για αναρρίχηση και χαλάρωση για μικρά παιδιά. Πολλοί ντόπιοι στη Μαλαισία θυμούνται με ευχαρίστηση την ονειρεμένη μέρα στα δέντρα τα ζεστά απογεύματα και τρώνε τα φρούτα φρέσκα από τα κλαδιά. Το ξύλο του δέντρου Rambai χρησιμοποιείται επίσης ως δομικά υλικά φράχτη και ο φλοιός φημολογείται ότι χρησιμοποιείται για τη μείωση των συμπτωμάτων που σχετίζονται με οφθαλμικές λοιμώξεις και ως μαλακτικό συστατικό στις λοσιόν.
Γεωγραφία / Ιστορία
Το Rambai είναι εγγενές στη Νοτιοανατολική Ασία και αναπτύσσεται άγρια από την αρχαιότητα. Το δέντρο στη συνέχεια εξαπλώθηκε σε άλλες τροπικές περιοχές μέσω της ανθρώπινης μετανάστευσης και επέκτασης, αλλά με την πάροδο του χρόνου η Rambai παρέμεινε εντοπισμένη σε ζούγκλες και κήπους σπιτιού και δεν καλλιεργείται σε μεγάλη κλίμακα. Σήμερα τα φρούτα Rambai βρίσκονται σε τοπικές αγορές στην Ιάβα, τη Σουμάτρα, το Μπόρνεο, το Bail, την Ταϊλάνδη, τις Φιλιππίνες και τη χερσόνησο της Μαλαισίας.
