Πληροφορίες, συνταγές και γεγονότα για τα Wonderberry

Loo Loo Farms

Περιγραφή / Γεύση

Το Wonderberry μεγαλώνει ως ένας θαμνώδης, όρθιος θάμνος που φτάνει κατά μέσο όρο σε ύψος 12 και 24 ίντσες. Τα φυτά παράγουν συστάδες μικρών στρογγυλών μούρων για το μέγεθος των βατόμουρων και θα μετατραπούν από πράσινο σε λαμπερό μαύρο-μπλε όταν είναι ώριμα. Τα βατόμουρα έχουν ζουμερό εσωτερικό με πολύ σπόρους και προσφέρουν απαλή υφή και ήπια, ελαφρώς γλυκιά γεύση όταν είναι ώριμα. Τα βατόμουρα σπάνια τρώγονται ωμά, μαγειρεύονται καλύτερα με ζάχαρη ως μαρμελάδα, ζελέ ή γέμιση πίτας. Υπάρχει κάποια συζήτηση σχετικά με το εάν είναι άγουρα ή όχι, τα πράσινα Wonderberries είναι ΤΟΞΙΚΑ, για να είστε ασφαλείς να καταναλώνετε Wonderberry μόνο όταν είναι πλήρως ώριμα και έχουν μπλε-μαύρο χρώμα.

Εποχές / Διαθεσιμότητα

Τα βατόμουρα είναι διαθέσιμα στα τέλη του καλοκαιριού έως το φθινόπωρο.

Τρέχοντα γεγονότα

Το Wonderberry, επίσης γνωστό ως Sunberry, ταξινομήθηκε αρχικά βοτανικά Solanum burbankii και σήμερα ταξινομείται ως Solanum retroflexum. Ο καρπός δημιουργήθηκε από τον διάσημο Αμερικανό κτηνοτρόφο, Luther Burbank πριν από 100 χρόνια, όταν διέσχισε το Solanum guinense της Δυτικής Κεντρικής Αφρικής με το Solanum villosum της Χιλής. Το Wonderberry μοιάζει πολύ με το huckleberry του κήπου (Solanum melanocerasum), αλλά στην πραγματικότητα είναι ξεχωριστό είδος. Πολλά από αυτά τα μαύρα χρωματιστά μούρα του γένους Solanum αναφέρονται χαλαρά ως «black nighthade», αν και δεν πρέπει να συγχέονται με το «θανατηφόρο nighthade» Atropa belladonna, το οποίο είναι ένα εντελώς διαφορετικό γένος.

Διατροφική αξία

Τα βατόμουρα προσφέρουν μερικές φυτικές ίνες και μπορεί να προσφέρουν την αντιοξειδωτική ανθοκυανίνη που βρίσκεται σε πολλά μωβ και μπλε αποχρώσεις φρούτων και λαχανικών.

Εφαρμογές

Η ελαφρώς γλυκιά γεύση των Wonderberries χρησιμοποιείται καλύτερα σε γλυκαντικές και μαγειρεμένες εφαρμογές. Χρησιμοποιήστε Wonderberry στα ψητά, όπως θα κάνατε με οποιοδήποτε άλλο μούρο και προσθέστε σε muffins, ψωμί, πίτες, τάρτες και κουλούρια. Ένα από τα πιο δημοφιλή παρασκευάσματα των Wonderberries είναι μαγειρεμένο με ζάχαρη για να φτιάξετε μαρμελάδες, ζελέ, σιρόπια και σάλτσες. Κατά την παρασκευή μαρμελάδας, το Wonderberries επωφελείται από την προσθήκη πηκτίνης εάν προτιμάται μια μαρμελάδα με πυκνή σύσταση. Συνδυάστε τα Wonderberry με άλλα μούρα για να γεμίσετε πίτες ή μια βάση για σορμπέ και παγωτό. Για αποθήκευση, διατηρήστε το Wonderberries σε ψυγείο και χρησιμοποιήστε το μέσα σε μια εβδομάδα.

Εθνικές / Πολιτιστικές πληροφορίες

Το αρχικό βοτανικό όνομα των Wonderberries, 'burbankii' δόθηκε προς τιμήν του παγκοσμίου φήμης αμερικανικού κτηνοτρόφου Luther Burbank που τα δημιούργησε. Οι μέθοδοι αναπαραγωγής του για τη φύτευση σπόρων σε μεγάλα οικόπεδα και η επιλογή χεριών για να διασχίσουν τα ιδανικά φυτά θεωρήθηκαν μη επιστημονικά από ορισμένους κτηνοτρόφους φυτών εκείνης της εποχής, αλλά απέδωσαν πολλά ακόμα γνωστά ακόμη φυτά κήπου. Τόσο αναγνωρισμένος ήταν ο Μπέρμπανκ στην εποχή του που αναφέρθηκε ως η μεγαλύτερη ιδιοφυΐα φυτών όλων των εποχών από τον Τόμας Άλβα Έντισον.

Γεωγραφία / Ιστορία

Μετά την αρχική του κυκλοφορία το 1909, το Wonderberry έγινε γρήγορα αντικείμενο μεγάλης συζήτησης και αντιπαραθέσεων. Αρχικά ο δημιουργός της Sunberry, Luther Burbank, πούλησε τα δικαιώματα σπόρου στον παιδικό σταθμό, John Lewis Childs. Απελευθερώνοντας το φρούτο με το όνομα Wonderberry Childs το προώθησε ως η μεγαλύτερη δημιουργία του Luther Burbank και το φρόντισε ως «το μεγαλύτερο φρούτο κήπου που έχει εισαχθεί ποτέ». Δεδομένου ότι ο Burbank δεν ήταν ο ίδιος, ένας επιστήμονας πολλοί εμπειρογνώμονες των φυτών εκείνη τη στιγμή ήταν δυσαρεστημένοι με τις επιτυχίες του και επικρίνουν τις μεθόδους αναπαραγωγής του. Ο Herbert W. Collingwood, πρόεδρος και εκδότης του The Rural New Yorker, πήρε αυτήν την ευκαιρία για να δυσφημίσει τόσο τον Burbank όσο και τον Childs ισχυριζόμενοι ότι το Wonderberry ήταν ευχάριστο και μια δηλητηριώδης μορφή μαύρου νυχτερινού σκιά (Solanum nigrum) σε μια σειρά από ενοχλητικά άρθρα. Ο Μπέρμπανκ προσέφερε ανταμοιβή 10.000 δολαρίων σε οποιονδήποτε μπορούσε να αποδείξει ότι το μούρο του ήταν Solanum nigrum και η συζήτηση για αυτό συνεχίστηκε σε δημοσιεύσεις τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και στην Ευρώπη για κάποιο χρονικό διάστημα. Μέχρι τη δεκαετία του 1950, η σύγχρονη επιστήμη θα παρείχε ένα μέσο για τον τερματισμό της μεγάλης συζήτησης και το Wonderberry του Burbank (Sunberry) θα αποδειχτεί ότι είναι ο καρπός που πάντα ισχυριζόταν ότι ήταν. Δυστυχώς, παρόλο που το κοινό είχε ήδη από καιρό απορρίψει το μούρο, και ο καρπός δεν έγινε ποτέ μια εμπορικά επιτυχημένη ποικιλία.