Περιγραφή / Γεύση
Τα μανιτάρια Shoro έχουν πολύ μικρό μέγεθος, με διάμετρο κατά μέσο όρο 1-3 εκατοστά και είναι επιμήκη, ωοειδή, σε στρογγυλό σχήμα χωρίς αληθινό καπάκι ή στέλεχος, παρόμοιο με μια τρούφα. Όταν είναι νέος, η σάρκα του μανιταριού είναι λευκή και λεία και καθώς μεγαλώνει μετατρέπεται σε καστανό καφέ ή γκρι λόγω της παραγωγής σπόρων. Τα μανιτάρια Shoro έχουν μια ώριμη γεύση, ένα άρωμα πεύκου και είναι πολύτιμα για την τραγανή υφή τους και τη σάρκα που μοιάζει με σφουγγάρι που μπορούν εύκολα να απορροφήσουν τις συνοδευτικές γεύσεις.
Εποχές / Διαθεσιμότητα
Τα μανιτάρια Shoro διατίθενται την άνοιξη έως το φθινόπωρο.
Τρέχοντα γεγονότα
Τα μανιτάρια Shoro, ταξινομημένα βοτανικά ως Rhizopogon rubescens, είναι μια άγρια, βρώσιμη ποικιλία που είναι μέλη της οικογένειας Rhizopogonaceae. Τα μανιτάρια Shoro έχουν μια μυκορριζική ή συμβιωτική σχέση με τα κωνοφόρα και μπορούν να βρεθούν ακριβώς στην επιφάνεια του εδάφους που βρίσκεται ανάμεσα σε βελόνες πεύκων γύρω από τους κορμούς ορισμένων πεύκων. Επίσης γνωστά ως «ψεύτικες τρούφες», τα μανιτάρια Shoro μοιάζουν με την πιο ακριβή ποικιλία μανιταριών. Ένα αγαπημένο στην Ιαπωνία, τα μανιτάρια Shoro αποτιμώνται για τη λαστιχωτή, σπογγώδη υφή τους και έχει ειπωθεί ότι λόγω της σπανιότητας του μανιταριού, η τιμή για μόλις πάνω από δύο κιλά ή ένα κιλό μπορεί να κοστίσει έως και 550 $ USD.
Διατροφική αξία
Τα μανιτάρια Shoro περιέχουν κάποια βιταμίνη D, μαγγάνιο, κάλιο, ψευδάργυρο, σίδηρο και φώσφορο.
Εφαρμογές
Τα μανιτάρια Shoro ταιριάζουν καλύτερα σε μαγειρεμένες εφαρμογές όπως βραστό, σοτάρισμα και σουτιέν. Βρίσκονται συχνά σε ιαπωνικές σούπες, όπως το chawanmushi, το οποίο είναι μια αλμυρή κρέμα αυγού με κρέας και λαχανικά ή suimono, η οποία είναι μια παραδοσιακή φθινοπωρινή σούπα φτιαγμένη με καθαρό ζωμό dashi. Μπορούν επίσης να μαριναριστούν και να σερβιριστούν με κρέας, να αναμιχθούν σε ζυμαρικά, να τεμαχιστούν σε σούπα miso ή να τουρσί για παρατεταμένη χρήση. Τα μανιτάρια Shoro συνδυάζονται καλά με καρύδια gingko, φύλλα mitsuba, edamame, καρότα, κέικ ψαριών, γαρίδες, κοτόπουλο, tofu, αυγά, mirin και ζυμαρικά με ραμίνια. Αυτά τα μανιτάρια έχουν μικρή διάρκεια ζωής και πρέπει να χρησιμοποιούνται αμέσως μετά τη συγκομιδή.
Εθνικές / Πολιτιστικές πληροφορίες
Στην Ιαπωνία, τα μανιτάρια Shoro χρησιμοποιούνται εδώ και αιώνες, ήταν ένα από τα πιο μανιτάρια που καταναλώθηκαν στο νησί πριν από διακόσια χρόνια περίπου. Από τότε, αυτή η ποικιλία έχει μειωθεί στην άγρια φύση λόγω της καταστροφής των δασών, αλλά εξακολουθεί να θεωρείται ιδιαίτερα ως λιχουδιά και χρησιμοποιείται σε εποχιακά πιάτα σε πολυτελή ιαπωνικά εστιατόρια. Η καλλιέργεια μανιταριών Shoro ξεκίνησε επίσης τη δεκαετία του 1980 σε μια προσπάθεια να αυξηθεί η διαθεσιμότητα και τώρα καλλιεργούνται στη Νέα Ζηλανδία. Παρά την αύξηση της παραγωγής, ορισμένοι Ιάπωνες καταναλωτές ισχυρίζονται ότι τα μανιτάρια της Νέας Ζηλανδίας στερούνται την πλούσια γεύση των εγγενών ιαπωνικών μανιταριών και αρνούνται να αγοράσουν μη ιθαγενή Shoros.
Γεωγραφία / Ιστορία
Τα μανιτάρια Shoro προέρχονται από την Ιαπωνία. Για πρώτη φορά σε δίσκους που χρονολογούνται από τον 17ο αιώνα, ή την εποχή του Έντο στην Ιαπωνία, τα μανιτάρια Shoro καταναλώθηκαν ευρέως τον 19ο αιώνα ως λιχουδιά και μπορούσαν να βρεθούν σε αφθονία στις περιοχές της Οζάκα και του Κιότο. Τα μανιτάρια στη συνέχεια μεταφέρθηκαν στη Νέα Ζηλανδία μέσω ξενιστών πεύκων εμφυτευμένων με σπόρια μανιταριών Shoro και έχουν αναπτυχθεί με επιτυχία εκεί από τα τέλη της δεκαετίας του 1990. Σήμερα αυτά τα μανιτάρια τρούφας μπορούν επίσης να βρεθούν σε ειδικούς παντοπωλείους στα παράκτια πευκοδάση των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ευρώπης και της Αυστραλίας.
