| Οικογενειακές εκμεταλλεύσεις Murray | Αρχική σελίδα |
Περιγραφή / Γεύση
Τα αμερικανικά λωτού είναι όπως υποδηλώνει το όνομά τους, που προέρχονται από τη Βόρεια Αμερική. Τα μικρά φρούτα είναι συνήθως πορτοκαλί αλλά μπορεί να έχουν χρυσοκίτρινο έως κόκκινο χρώμα. Τα άγουρα φρούτα είναι σκληρά και περιέχουν υψηλά επίπεδα τανινών και παράγουν μια πολύ στυπτική γεύση. Τα ώριμα φρούτα έχουν διάμετρο 1 έως 2 ίντσες και είναι πολύ μαλακά, τα σάκχαρα πλήρως αναπτυγμένα με αποτέλεσμα μια γλυκιά σάρκα.
Εποχές / Διαθεσιμότητα
Τα αμερικανικά λωτού είναι διαθέσιμα το φθινόπωρο και τους χειμερινούς μήνες.
Τρέχοντα γεγονότα
Τα αμερικανικά λωτού είναι βοτανικά γνωστά ως Diospyros virginiana, με μια ένδειξη της χώρας καταγωγής τους ενσωματωμένη στο όνομα του είδους. Τα αμερικανικά λωτός είναι ημι-άγρια και συχνά χρησιμοποιούνται ως «βρώσιμο τοπίο» τόσο για τα φρούτα όσο και για την εμφάνιση, καθώς και ως ελκυστικό για την άγρια φύση, όπως τα ελάφια και τα πουλιά. Εμπορικά, οι ασιατικές ποικιλίες λωτού είναι πιο γνωστές στις Ηνωμένες Πολιτείες, αν και καταβάλλονται προσπάθειες στην Ιντιάνα για την εμπορευματοποίηση της αμερικανικής ποικιλίας. Είναι γνωστή στο νότο ως simmon, possumwood και Florida persimmon.
Διατροφική αξία
Τα αμερικανικά λωτού έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε τανίνες και χαμηλά σε πρωτεΐνες και λίπη.
Εφαρμογές
Τα αμερικανικά λωτού τρώγονται συχνά φρέσκα, όταν είναι ώριμα ή χρησιμοποιούνται σε συνταγές για καραμέλες, ψητά και ποτά. Τα αποξηραμένα αμερικανικά λωτού μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε ψημένα προϊόντα και έχουν επίσης υποστεί ζύμωση με λυκίσκο και δημητριακά ολικής αλέσεως για να φτιάξουν ένα είδος μπύρας. Για αποθήκευση, ψύξτε τα άγουρα φρούτα μέχρι να είναι έτοιμα για χρήση. Μόλις ωριμάσουν, τα αμερικανικά λωτού είναι ευπαθή.
Εθνικές / Πολιτιστικές πληροφορίες
Ένα μόνιμο μελάνι μπορεί να φτιαχτεί από τη σάρκα του αμερικανικού λωτός.
Γεωγραφία / Ιστορία
Το αμερικανικό λωτός προέρχεται από το Κεντάκι και έχει μια αναπτυσσόμενη σειρά που εκτείνεται στη λεκάνη απορροής του Μισισιπή και σε μεγάλο μέρος των μεσοδυτικών και νοτιοανατολικών Ηνωμένων Πολιτειών και μπορεί να αναπτυχθεί τόσο βόρεια όσο το Κοννέκτικατ. Το δέντρο ευδοκιμεί σε περιοχές απομόνωσης και χαμηλής παροχής νερού. Η καλλιέργεια αμερικανικών λωτούς ήταν ένα έργο που ανέλαβε το όνομα Jim Claypool, του St. Elmo του Ιλλινόις. Αναφέρεται ότι είναι ο πρώτος που προσπάθησε να βελτιώσει διάφορα χαρακτηριστικά καλλιέργειας προκειμένου να κάνει την ποικιλία ευκολότερη στην ανάπτυξη και πιο εμπορεύσιμη. Πιστεύεται ότι τα λωτού χρειάζονται παγετό για να αναπτύξουν τη γλυκιά γεύση και την απαλή υφή του. Τα λωτού απαιτούν απλώς περισσότερο χρόνο ωρίμανσης στο δέντρο τα περισσότερα φρούτα θα πέσουν από το δέντρο όταν είναι ώριμα. Ένα μειονέκτημα στην εμπορευματοποίηση του αμερικανικού λωτός είναι το γεγονός ότι οι καρποί πρέπει να συγκομίζονται με το χέρι λόγω της ευθραυστότητάς τους και των δυνατοτήτων τους για μώλωπες. Γενικά διαθέσιμα μέσω ειδικών πωλητών δέντρων, τα αμερικανικά λωτός είναι ανθεκτικά στις ζώνες USDA 5-9.
Ιδέες συνταγής
Συνταγές που περιλαμβάνουν αμερικανικά λωτού. Το ένα είναι ευκολότερο, το τρία είναι πιο δύσκολο.
