| Οικογενειακές εκμεταλλεύσεις Murray | Αρχική σελίδα |
Περιγραφή / Γεύση
Το σπανάκι φράουλας είναι ένα ποώδες ετήσιο που παράγει απαλά δόντια, φύλλα σε σχήμα φτυάρι και κόκκινα φρούτα που μοιάζουν με μούρο σε μακρά στελέχη. Μπορεί να φτάσει σε ύψος ενός μέτρου και είναι εντελώς βρώσιμο από τις ρίζες έως τους σπόρους. Τα τρυφερά φύλλα είναι ελαφρώς λεπτότερα από τις παραδοσιακές ποικιλίες σπανάκι, με παρόμοια γεύση και ελαφρώς γήινο φινίρισμα. Τα ελαφρώς γλυκά ξινά μούρα είναι πυκνά σμήνη μικρών σπόρων κυστιδίων, παρόμοια με αυτά μιας μουριάς. Υπόγεια, η ρίζα βρύσης που μοιάζει με παστινάκη είναι γλυκιά και τραγανή, μαρμάρινη με ραβδώσεις από τεύτλα κόκκινο και λευκό.
Εποχές / Διαθεσιμότητα
Το σπανάκι με φράουλα διατίθεται την άνοιξη έως το καλοκαίρι.
Τρέχοντα γεγονότα
Το σπανάκι φράουλας είναι λίγο παρανοϊκό, όπως σε αντίθεση με οποιαδήποτε άλλη συμβατική ποικιλία σπανάκι και σίγουρα δεν έχει τη γλυκιά γεύση μούρων που μπορεί κανείς να περιμένει. Βοτανικά ταξινομημένο ως Chenopodium capitatum, είναι συγγενής των τεύτλων, quinoa και amaranth. Επίσης γνωστό ως Beetberry, Strawberry Blite, Strawberry Goosefoot, Strawberry Stick και Indian Ink, αυτό το φυτό παράγει μικρά φρούτα τύπου «φράουλας» τα οποία συχνά θεωρούνται δευτερεύοντα από τα φύλλα του για μαγειρικές εφαρμογές.
Διατροφική αξία
Όπως και οι περισσότερες ποικιλίες σπανάκι, το σπανάκι φράουλας περιέχει οξαλικό οξύ που μπορεί να επηρεάσει την απορρόφηση του ασβεστίου. Τα άτομα που είναι επιρρεπή στην ανάπτυξη λίθων στα νεφρά θα πρέπει να γνωρίζουν ιδιαίτερα την πρόσληψη οξαλικού οξέος.
Εφαρμογές
Τα φύλλα του σπανάκι φράουλας μπορεί να αντικαταστήσουν άλλες κοινές ποικιλίες σπανάκι, αλλά τα λουλούδια που μοιάζουν με μούρο είναι καλύτερα διατηρημένα ως οπτική προφορά, καθώς είναι αρκετά ξινά. Τα νεαρά φύλλα είναι καλά ωμά σε σαλάτες, αλλά θα πρέπει να συγκομίζονται πριν το φυτό βιδωθεί και να ανθίσει, καθώς χάνουν την περιεκτικότητα σε ζάχαρη και αναπτύσσουν μια άκαμπτη πικρή γεύση. Τα μεγαλύτερα φύλλα μαγειρεύονται καλύτερα και μπορούν να σοταριστούν, να βράσουν στον ατμό ή να προστεθούν σε σούπες. Οι συγγενείς γεύσης περιλαμβάνουν, μπέικον, παγκέτα, γαύρο, γαρίδες, καβούρια, αρνί, τυρί, κρέμα, αυγά, σκόρδο, κρεμμύδια, μουστάρδα, μανιτάρια, πατάτες, σταφίδες, λεμόνι, άνηθος, βασιλικός, lovage, θυμάρι, μοσχοκάρυδο, οξαλίδα, κουκουνάρι , καρύδια, σουσάμι (σπόροι και λάδι) και σάλτσα σόγιας.
Εθνικές / Πολιτιστικές πληροφορίες
Οι ιθαγενείς Αμερικανοί χρησιμοποίησαν τα κόκκινα φρούτα του σπανάκι φράουλας για να βάψουν το δέρμα, τα ρούχα και τις ίνες ύφανσης καλαθιού.
Γεωγραφία / Ιστορία
Ενώ το σπανάκι φράουλας δεν είναι κυρίαρχη ποικιλία που βρίσκεται στα σούπερ μάρκετ σήμερα, είναι αρκετά παλιομοδίτικο φυτό. Ένας ντόπιος της Βόρειας Αμερικής όπου έχει αναπτυχθεί στην άγρια φύση για αιώνες, αυτό το φυτό καλλιεργήθηκε πρόσφατα στο εσωτερικό. Ορισμένες ενδείξεις για την πρώιμη καλλιέργειά της υπάρχουν στους κήπους της αρχαίας μονής της Ευρώπης, αλλά σήμερα καλλιεργείται συνήθως για την περίεργη διακοσμητική αισθητική της. Κρύο ανθεκτικό και εύκολο στην καλλιέργεια, το σπανάκι φράουλας ευδοκιμεί στον ήλιο και τα υγρά εδάφη. Μπορεί να αναπτυχθεί όλο το χρόνο σε περιοχές με ήπιους χειμώνες, αλλά μπορεί να γίνει επεμβατική όταν αφεθεί στην εποχή της εποχής.
