| Μπαχαρικά νότιου στυλ | Αρχική σελίδα |
Περιγραφή / Γεύση
Οι σπόροι γλυκάνισου είναι μικρού μεγέθους, μήκους περίπου 3,5 mm, και είναι σπόροι σε σχήμα σταγόνας που χρησιμοποιούνται συνήθως αποξηραμένοι. Οι φρέσκοι σπόροι γλυκάνισου έχουν ένα φασκόμηλο πράσινο χρώμα που μεταβαίνει σε γκρι-καφέ απόχρωση καθώς στεγνώνουν. Οι σπόροι είναι ελαφρώς τριχωτοί, με πέντε διαφορετικές ραχιαίες ράχες να διατρέχουν κατά μήκος την επιφάνεια. Οι σπόροι αισθάνονται ελαφρώς κοίλοι στην αφή και θρυμματίζονται εύκολα, απελευθερώνοντας ένα έντονο άρωμα γλυκόριζας. Οι σπόροι γλυκάνισου εκπέμπουν μια ισχυρή γεύση γλυκόριζας με λεπτή πικάντικη και γλυκό φινίρισμα.
Εποχές / Διαθεσιμότητα
Οι αποξηραμένοι σπόροι γλυκάνισου είναι διαθέσιμοι όλο το χρόνο και οι φρέσκοι σπόροι συγκομίζονται το φθινόπωρο.
Τρέχοντα γεγονότα
Οι σπόροι γλυκάνισου είναι ο αρωματικός καρπός σχιζοκάρπας του Pimpinella Anisum, ένα ανθοφόρο φυτό με φωτεινά πράσινα φυλλάδια και ένα έντονο άρωμα γλυκόριζας που ανήκει στην οικογένεια Apiaceae. Καθώς ο καρπός ωριμάζει, διαχωρίζεται από το φυτό και χωρίζεται, και κάθε μισό του καρπού παράγει έναν μόνο σπόρο γλυκάνισου. Οι σπόροι γλυκάνισου είναι επίσης γνωστοί ως γλυκάνισο ή γλυκό κύμινο και ωριμάζουν ένα μήνα μετά την επικονίαση. Υπάρχουν πολλές διαφορετικές εμπορικές ποικιλίες σπόρων γλυκάνισου που ποικίλλουν σημαντικά σε μέγεθος. Το Ισπανικό γλυκάνισο είναι το μεγαλύτερο και προορίζεται συχνά για φαρμακευτική χρήση, ενώ οι ρωσικές και γερμανικές ποικιλίες είναι μικρότερες, πιο σκούρες και συχνά χρησιμοποιούνται για απόσταξη. Το όνομα Anise προέρχεται από το λατινικό «anisum» και το ελληνικό «anison», το οποίο συχνά συγχέεται με την ελληνική λέξη για τον άνηθο «aneton». Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι σπόροι του γλυκάνισου και το γλυκάνισο, ενώ συχνά λανθασμένα για το ίδιο μπαχαρικό, δεν προέρχονται από το ίδιο φυτό και θεωρούνται διαφορετικά μπαχαρικά με παρόμοια χαρακτηριστικά γεύσης.
Διατροφική αξία
Οι σπόροι γλυκάνισου είναι πλούσιοι σε σίδηρο και περιέχουν μικρές ποσότητες μαγγανίου, ασβεστίου, μαγνησίου και φωσφόρου. Οι σπόροι περιέχουν επίσης ανθόλη, ένα αιθέριο έλαιο που δίνει στους σπόρους γλυκάνισου τη γεύση γλυκόριζας. Το έλαιο ανηθόλης λέγεται ότι βοηθά στην πέψη και έχει χρησιμοποιηθεί για να ανακουφίσει το αέριο, το στομάχι, τον κολικό και την πρωινή αδιαθεσία. Η έρευνα προτείνει επίσης ότι οι σπόροι γλυκάνισου μιμούνται τα οιστρογόνα και μπορούν να βοηθήσουν στην ανακούφιση των συμπτωμάτων που προκαλούνται από την εμμηνόρροια και την εμμηνόπαυση.
Εφαρμογές
Οι σπόροι γλυκάνισου μπορούν να χρησιμοποιηθούν ολόκληροι ή αλεσμένοι. Οι σπόροι χρησιμοποιούνται ευρέως για τη γεύση πιάτων κρέατος και λαχανικών στη μεσογειακή και ασιατική κουζίνα, ειδικά σούπες και κάρυ. Στην Ευρώπη, οι σπόροι γλυκάνισου χρησιμοποιούνται συνήθως για τη γεύση κέικ, μπισκότων και ψωμιού γρήγορου και με ζύμη. Είναι το χαρακτηριστικό συστατικό του γερμανικού ψωμιού anisbrod και βρίσκονται συνήθως στα ιταλικά μπισκότα. Οι σπόροι γλυκάνισου χρησιμοποιούνται επίσης για τη δημιουργία της ξεχωριστής γεύσης γλυκόριζας πολλών λικέρ όπως αψέντι, ανιζέτο, pernod και ούζο. Το γλυκάνισο συνδυάζεται υπέροχα με κατσικίσιο τυρί, θαλασσινά και κρέατα θηραμάτων όπως το αρνί. Η γλυκιά γεύση γλυκόριζας του γλυκάνισου λειτουργεί επίσης καλά με σύκα, εσπεριδοειδή και πεπόνι, καθώς και μέντα και βασιλικό. Όταν ψήνονται με καρότα και παστινάκες, οι σπόροι γλυκάνισου προσδίδουν μια γεύση λουλουδιού γλυκόριζας που βοηθά στην ενίσχυση της έμφυτης γλυκύτητας του ριζικού λαχανικού. Παρασκευάστε τους σπόρους γλυκάνισου για να φτιάξετε ένα τσάι από βότανα που μπορεί να καταπραΰνει το στομάχι ή να ανακουφίσει το αέριο και τη δυσπεψία. Οι σπόροι γλυκάνισου πρέπει να φυλάσσονται ολόκληροι σε ξηρό, δροσερό μέρος. Ολόκληροι σπόροι μπορούν να αποθηκευτούν για τρία έως τέσσερα χρόνια. Το Ground Anise θα χάσει τη δραστικότητά του πιο γρήγορα από τους ολόκληρους σπόρους, μειώνοντας τη διάρκεια ζωής του σε ένα έτος.
Εθνικές / Πολιτιστικές πληροφορίες
Οι σπόροι γλυκάνισου έχουν πλούσια ιστορία σε όλους τους αρχαίους πολιτισμούς, με αναφορές σε αιγυπτιακά, ελληνικά και ρωμαϊκά κείμενα. Στην Αρχαία Ρώμη, οι σπόροι γλυκάνισου χρησιμοποιήθηκαν για να αρωματίσουν ένα κέικ από γεύμα, κύμινο, γλυκάνισο και άλλα αρωματικά γνωστά ως μουστάκι. Αυτό το καρυκευμένο κέικ σερβίρεται μετά από μια γιορτή ως πεπτικό βοήθημα για τους επισκέπτες. Στις ρωμαϊκές γαμήλιες γιορτές, το mustaceoe παραδοσιακά έσπασε πάνω από το κεφάλι της νύφης ως σύμβολο καλής τύχης πριν το απολαύσουν οι επισκέπτες. Πιστεύεται ότι αυτή η αρχαία ρωμαϊκή παράδοση είναι η προέλευση του παραδοσιακού γαμήλιου κέικ που φαίνεται στους γάμους σήμερα. Στη λαογραφία, το Anise έχει μια ιστορία χρήσης σε τελετουργίες βουντού και σεληνιακού. Πιστεύεται ότι η πλήρωση μιας μικρής μαξιλαροθήκης με σπόρους γλυκάνισου θα εξασφαλίσει μια νύχτα χωρίς εφιάλτες και ότι τα φρέσκα φύλλα θα αποτρέψουν τα κακά πνεύματα. Η λαογραφία από την Αρχαία Ελλάδα και τη Ρώμη απαριθμεί επίσης τους σπόρους γλυκάνισου που έχουν την ικανότητα να αποτρέψουν το κακό μάτι, μια ματιά που πιστεύεται ότι προκαλεί τραυματισμό ή θάνατο σε όποιον πέσει. Σήμερα, το λάδι από τους σπόρους γλυκάνισου χρησιμοποιείται σε αρώματα, οδοντόκρεμα, σαπούνια και άλλα καλλυντικά για το γλυκό, αναζωογονητικό άρωμα και τις αντισηπτικές του ιδιότητες.
Γεωγραφία / Ιστορία
Οι σπόροι γλυκάνισου είναι ενδημικοί στη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου. Η χρήση του γλυκάνισου τόσο για μαγειρικούς όσο και για ιατρικούς σκοπούς αναφέρεται ήδη από το 1500 π.Χ. σε αιγυπτιακά κείμενα, και οι σπόροι συχνά τάφοι με τα σώματα των Φαραώ. Οι σπόροι του γλυκάνισου καλλιεργήθηκαν από τους Αρχαίους Έλληνες και τους Ρωμαίους πριν από 2.000 χρόνια και εξαπλώθηκαν από τους Καρλομάγους και τους Ρωμαίους λεγεώνες στην Ευρώπη στους μεσαίωνα. Μέχρι τον 14ο αιώνα, το γλυκάνισο θα μπορούσε να βρεθεί σε ολόκληρη την περιοχή της Μεσογείου και τόσο βόρεια όσο η Γερμανία και η Αγγλία. Το 1305, ο Anise αναφέρθηκε από τον βασιλιά Edward I ως φορολογητέο φάρμακο και οι φόροι που επιβλήθηκαν κατά την εισαγωγή του πολύτιμου μπαχαρικού χρησιμοποιήθηκαν για να βοηθήσουν στην επισκευή και συντήρηση της γέφυρας του Λονδίνου. Οι σπόροι γλυκάνισου εισήχθησαν στον Νέο Κόσμο τόσο από τους Ισπανούς ιεραπόστολους όσο και από τους αποικιστές της Βιρτζίνια. Οι αποικιστές υποχρεώθηκαν από το νόμο να φυτέψουν έξι φυτά στη γη τους, και στο Μεξικό, η Anise έγινε γρήγορα βασικό στοιχείο σε γηγενή πιάτα όπως ο Mole Poblano και ο Pan De Muertos, ένα ψωμί ψημένο για τον εορτασμό του Dia De Los Muertos. Ο σπόρος γλυκάνισου καλλιεργείται τώρα εμπορικά σε θερμότερες περιοχές της Ευρώπης, της Ασίας, της Ινδίας, της Βόρειας Αφρικής και σε ολόκληρη την Αμερική. Σπόροι γλυκάνισου βρίσκονται εύκολα στο τμήμα μπαχαρικών των περισσότερων παντοπωλείων σε όλες αυτές τις περιοχές.
Επιλεγμένα εστιατόρια
Τα εστιατόρια αγοράζουν επί του παρόντος αυτό το προϊόν ως συστατικό για το μενού τους.
| Δεσμευμένος καφές | Oceanside CA | 760-805-3505 |
| Moniker Coffee Company | Σαν Ντιέγκο | 541-450-2402 |
| Ψωμί Wayfarer | Λα Χόγια | 805-709-0964 |
| Saiko Sushi-Coronado | Coronado CA | 619-435-0868 |
| Lucky Bolt | Σαν Ντιέγκο | 662-832-3638 |
