Περιγραφή / Γεύση
Οι γλυκοπατάτες της Δυτικής Αφρικής είναι μεσαίου έως μεγάλου μεγέθους και έχουν επιμήκη μορφή με ένα βολβοειδές άκρο να κωνίζει σε μια λεπτή, μυτερή άκρη. Το δέρμα με χρώμα κρέμας είναι ημι-τραχύ, καλύπτεται από καφέ κηλίδες και μπαλώματα και φέρει μερικά μεσαία μάτια που είναι διάσπαρτα σε όλη την επιφάνεια. Κάτω από το λεπτό δέρμα, η ανοιχτόχρωμη λευκή έως κρεμώδης σάρκα είναι ξηρή, ελαφρώς κολλώδης, σταθερή και αμυλούχος. Όταν μαγειρεύονται, οι γλυκοπατάτες της Δυτικής Αφρικής έχουν αφράτη υφή με ελαφρώς γλυκιά, γήινη γεύση.
Εποχές / Διαθεσιμότητα
Οι γλυκοπατάτες της Δυτικής Αφρικής διατίθενται όλο το χρόνο στην Αφρική.
Τρέχοντα γεγονότα
Οι γλυκοπατάτες της Δυτικής Αφρικής, που ταξινομούνται βοτανικά ως Ipomoea batatas, είναι οι κόνδυλοι από φυλλώδη, υφέρπουσα αμπέλια και είναι μέλη της οικογένειας Convolvulaceae. Οι γλυκοπατάτες είναι βασικές καλλιέργειες στην Αφρική και παράγονται κυρίως στην Τανζανία, την Ουγκάντα και τη Νιγηρία. Καλλιεργημένο για επεξεργασία σε αλεύρι, τεμαχισμό σε μάρκες ή για καθημερινή μαγειρική, οι γλυκοπατάτες της Δυτικής Αφρικής προτιμούνται από τους ντόπιους αγρότες ως πηγή κάλυψης εδάφους για κήπους και για τις εκτεταμένες δυνατότητές τους αποθήκευσης. Οι κόνδυλοι είναι επίσης άμεσα διαθέσιμοι σε φρέσκες αγορές και στα περίπτερα του δρόμου, παρέχοντας στους ντόπιους ένα γεμιστικό συστατικό που μπορεί να βράσει και να σερβιριστεί μόνο του, ή να χρησιμοποιηθεί σε σούπες και στιφάδο ως θρεπτικό γεύμα.
Διατροφική αξία
Οι γλυκοπατάτες της Δυτικής Αφρικής περιέχουν βιταμίνες A, B6 και C, μαγγάνιο, κάλιο, χαλκό, σίδηρο και φώσφορο.
Εφαρμογές
Οι γλυκοπατάτες της Δυτικής Αφρικής ταιριάζουν καλύτερα σε μαγειρεμένες εφαρμογές όπως βρασμός, πουρέ, πολτοποίηση, ψήσιμο, τηγάνισμα, γέμιση και ατμός. Στην Αφρική, οι γλυκοπατάτες μπορούν να σερβιριστούν σε οποιοδήποτε γεύμα της ημέρας και συνήθως βράζονται και καταναλώνονται απλές ή σερβίρονται με σάλτσα από φυστίκι-ντομάτα. Οι γλυκοπατάτες της Δυτικής Αφρικής μπορούν επίσης να τεμαχιστούν σε κύβους και να αναμιχθούν σε σούπες και στιφάδο όπως το mafe, το οποίο είναι ένα παραδοσιακό στιφάδο φτιαγμένο με θαλασσινά, κρέατα ή λαχανικά ή μπορεί να τηγανιστεί, να λιωθεί, να ισοπεδωθεί σε τηγανίτες και λουκουμάδες ή σε πατάτες τηγανιτές. Εκτός από το μαγείρεμα, οι γλυκοπατάτες της Δυτικής Αφρικής μπορούν να αποφλοιωθούν, να στεγνώσουν και να αλεσθούν σε αλεύρι για παρατεταμένη χρήση. Στη Νιγηρία, τα φύλλα καταναλώνονται και βράζονται σε ένα τσάι για να βοηθήσουν στη μείωση των συμπτωμάτων που σχετίζονται με το άσθμα και τα γαστρεντερικά προβλήματα. Οι γλυκοπατάτες της Δυτικής Αφρικής συνδυάζονται καλά με φιστίκια, κρέατα όπως κοτόπουλο, αρνί, καπνιστό ψάρι και κατσικίσιο, μπροκολίνι, λάχανο, μπάμιες, πράσινα φασόλια, μελιτζάνα, καρύδα, ντομάτες, κρεμμύδια, σκόρδο και τζίντζερ. Οι κόνδυλοι θα διατηρηθούν 3-6 εβδομάδες όταν φυλάσσονται σε δροσερό, ξηρό και σκοτεινό μέρος.
Εθνικές / Πολιτιστικές πληροφορίες
Στην Αφρική, οι γλυκοπατάτες έχουν πολωτική φήμη με κάποιους να αναφέρουν τον κόνδυλο ως «φαγητό του φτωχού», ενώ άλλοι θυμούνται και συνδέουν τον κόνδυλο με θετικές οικογενειακές αναμνήσεις. Οι γλυκοπατάτες είναι ένα συνηθισμένο συστατικό βραστό για πρωινό για τα παιδιά ώστε να είναι γεμάτα κατά τη διάρκεια της σχολικής ημέρας και πολλές οικογένειες θα έτρωγαν τους κονδύλους για πολλά γεύματα. Στη Ζιμπάμπουε, η γλυκοπατάτα είναι αγαπημένη ως θρεπτικό μαγειρικό στοιχείο, αλλά έχει επίσης γίνει ένας όρος αγάπης για τους αγαπημένους. Οι Ζιμπάμπουε θυμούνται να χρησιμοποιούν τον όρο στην καθημερινή ομιλία ως στοργικός περιγραφέας για μέλος της οικογένειας, σύζυγο ή φίλο, και έχει χρησιμοποιηθεί ακόμη και σε ερωτικά γράμματα.
Γεωγραφία / Ιστορία
Οι γλυκοπατάτες προέρχονται από τη Νότια Αμερική και εισήχθησαν στην Αφρική το 1600 μέσω εμπορικών οδών της Πορτογαλίας. Ενώ η ακριβής προέλευση των γλυκοπατάτων της Δυτικής Αφρικής είναι άγνωστη, οι κόνδυλοι είναι ευρέως διαδεδομένοι σε όλη την τροπική Αφρική σήμερα, βρίσκονται σε κήπους και καλλιεργούνται σε μικρή κλίμακα για πώληση σε φρέσκες αγορές.
