Περιγραφή / Γεύση
Γκουάβα καρπουζιού είναι ωοειδή έως αχλάδια φρούτα με μέτριο μέγεθος, με διάμετρο κατά μέσο όρο 5 έως 7 εκατοστά. Το ημι-τραχύ δέρμα είναι πράσινο, δερμάτινο και ελαφρώς ανώμαλο και κάτω από το λεπτό δέρμα, η κόκκινη-ροζ σάρκα είναι πυκνή και τραγανή. Η σάρκα είναι επίσης γνωστή για το ότι έχει μια σταθερή, κοκκώδη και τραγανή, σαν μήλο σύσταση, που περιλαμβάνει πολλούς μικρούς, σκληρούς και βρώσιμους, κίτρινους σπόρους. Οι γκουάβα καρπουζιού έχουν ένα γλυκό άρωμα που θυμίζει φράουλες και ένα λουλουδάτο, φρουτώδες και γλυκό άρωμα πεπονιού και μούρων.
Εποχές / Διαθεσιμότητα
Γκουάβα καρπουζιού διατίθενται το καλοκαίρι έως τις αρχές του χειμώνα σε τροπικές περιοχές σε όλο τον κόσμο. Ανάλογα με το κλίμα και την τοποθεσία, ορισμένες περιοχές ενδέχεται να είναι σε θέση να παράγουν φρούτα όλο το χρόνο.
Τρέχοντα γεγονότα
Γκουάβα καρπουζιού, που ταξινομούνται βοτανικά ως Psidium guajava, είναι μια ποικιλία από ροζ γκουάβα που ανήκει στην οικογένεια Myrtaceae. Τα γλυκά, ελαφρώς ξινά φρούτα έχουν πιο σφιχτή σάρκα από άλλες ροζ ποικιλίες γκουάβα και είναι γνωστά για τη γεύση των λουλουδιών και της φράουλας. Οι γκουάβα καρπουζιού είναι μια ειδική ποικιλία που δεν καλλιεργείται εμπορικά σε ευρεία κλίμακα. Παρά τη σπανιότητα τους, η ποικιλία μπορεί να βρεθεί μέσω μικρών καλλιεργητών φρούτων στην Ταϊβάν, τη Φλόριντα και την Καραϊβική και προτιμάται για φρέσκο φαγητό και μεταποίηση.
Διατροφική αξία
Γκουάβα καρπουζιού είναι μια εξαιρετική πηγή βιταμινών Α και C, οι οποίες είναι αντιοξειδωτικά που βοηθούν στη διατήρηση της υγιούς λειτουργίας των οργάνων και μπορούν να βοηθήσουν στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος. Τα φρούτα παρέχουν επίσης φυτικές ίνες, οι οποίες διεγείρουν την πέψη, και ορισμένα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, κάλιο και φυλλικό οξύ.
Εφαρμογές
Γκουάβα καρπουζιού ταιριάζουν καλύτερα τόσο σε ωμά όσο και σε μαγειρεμένες εφαρμογές, όπως το βρασμό. Όταν είναι φρέσκα, τα φρούτα μπορούν να καταναλωθούν παρόμοια με ένα μήλο με το δέρμα ανοιχτό, ή μπορεί να τεμαχιστεί σε τέταρτα και να πασπαλιστεί με ζάχαρη ή αλάτι για πρόσθετη γεύση. Η σάρκα μπορεί επίσης να αναμειχθεί σε smoothies, να χυθεί και να αναμιχθεί σε γροθιές φρούτων ή να αναδευτεί σε κοκτέιλ. Εκτός από τις φρέσκες εφαρμογές, οι γκουάβα καρπουζιού μπορούν να μαγειρευτούν σε σάλτσες και να χυθούν πάνω σε ψητά κρέατα, να βράσουν σε ζελέ, μαρμελάδες και σιρόπια, που χρησιμοποιούνται για τη γεύση κέικ, muffins, δανέζων και παγωτού, ή αποξηραμένα και βουτηγμένα ως τσάι. Τα γλυκά ξινά φρούτα μπορούν επίσης να τουρσί για παρατεταμένη χρήση. Γκουάβα καρπουζιού συνδυάζονται καλά με κρέατα όπως πουλερικά, βόειο κρέας και χοιρινό, γαρίδες, σκόρδο, τζίντζερ, φρούτα όπως φράουλες, καρύδες, μπανάνες, μάνγκο και ανανά, και τυριά όπως μαντσέγκο, κατσικίσιο και φέτα. Ολόκληρες γκουάβα καρπουζιού μπορούν να αποθηκευτούν για 1-3 ημέρες σε θερμοκρασία δωματίου ή 7-15 ημέρες στο ψυγείο. Μόλις ωριμάσει, συνιστάται να το καταναλώνετε αμέσως για την καλύτερη υφή και γεύση.
Εθνικές / Πολιτιστικές πληροφορίες
Στη Φλόριντα, η παραγωγή ζελέ γκουάβα ήταν κάποτε γνωστή ως μία από τις ακμάζουσες βιομηχανίες για το κράτος και θεωρήθηκε επίσης βασικό συστατικό στις κουζίνες στο σπίτι. Πολλές από τις ποικιλίες γκουάβα που βρέθηκαν στη Φλόριντα εισήχθησαν από την Κούβα, και τα τροπικά δέντρα μεγάλωσαν σε αυλές, σε πάρκα της πόλης και κατά μήκος των δρόμων. Με μια περίσσεια φρέσκων φρούτων, οι κατασκευαστές ανέπτυξαν ζελέ γκουάβα στις αρχές του 20ου αιώνα ως ένα μακράς διαρκείας τροπικό αναμνηστικό για τους τουρίστες. Το ζελέ γκουάβα αυξήθηκε επίσης στη δημοτικότητά του στους ντόπιους, οι οποίοι συνήθως το απλώνονταν σε τοστ, αρτοσκευάσματα και πάνω από παγωτό. Οι ιστορικοί αναφέρουν ότι πάνω από δύο δωδεκάδες εταιρείες ζελέ γκουάβα ανταγωνίζονταν για επιχειρήσεις σε όλη τη Φλόριντα κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα. Στη σύγχρονη εποχή, η βιομηχανία ζελέ γκουάβα της Φλόριντα εξαφανίστηκε σιγά-σιγά, οδηγώντας το καρύκευμα γλυκού τάρτας να βρεθεί μέσω των αγορών των αγροτών, των μικρών εταιρειών και των σεφ σπιτιού.
Γεωγραφία / Ιστορία
Γκουάβα καρπουζιού είναι μια ποικιλία από ροζ γκουάβα, οι οποίες αρχικά προέρχονταν από μια περιοχή που εκτείνεται από το νότιο Μεξικό έως την Κεντρική Αμερική. Τον 15ο και 16ο αιώνα, οι ροζ γκουάβα εξαπλώθηκαν στη Νοτιοανατολική Ασία, την Καραϊβική και τον Νότιο Ειρηνικό μέσω Πορτογαλικών και Ισπανών εξερευνητών και αργότερα εισήχθησαν στη Φλόριντα το 1847. Σήμερα οι γκουάβα καρπουζιού βρίσκονται σε τροπικές περιοχές σε όλο τον κόσμο και καλλιεργούνται κυρίως μέσω ειδικών καλλιεργητών ή σε οικιακούς κήπους. Οι καρπούζες καρπούζι που εμφανίζονται στην παραπάνω φωτογραφία καλλιεργήθηκαν μέσω του Miami Fruit στη Φλόριντα.
