| Οικογενειακές εκμεταλλεύσεις Murray | Αρχική σελίδα |
Περιγραφή / Γεύση
Η δρυς παπάγια είναι ένα μικρό, αλλά ταχέως αναπτυσσόμενο φυτό που γενικά φτάνει σε ύψη ύψους 5 έως 8 μέτρων. Τα φύλλα της ονομασίας του δέντρου είναι γυαλιστερά πράσινα και έχουν 5 έως 7 βαθιά οδοντωτά δάχτυλα που, δεν προκαλεί έκπληξη, μοιάζουν με εκείνα μιας βελανιδιάς. Τα μικρά φρούτα έχουν μήκος 3 έως 5 εκατοστά και έχουν επιμήκη οβάλ σχήμα με ελαφρώς κωνικό άκρο. Αναπτύσσονται σε ανθεκτικά στελέχη σε μικρές συστάδες και έχουν εξωτερικό χρυσό έως ροδάκινο-πορτοκαλί. Μέσα στο λεπτό βρώσιμο δέρμα υπάρχει μια πορτοκαλί σαρκώδης σάρκα που έχει γλυκιά γεύση από μόσχο με πλούσιες τροπικές νότες. Τα φρούτα είναι γεμάτα με πολυάριθμους μαύρους-πράσινους σπόρους που είναι βρώσιμα, αλλά συσκευάζουν μια ισχυρή γεύση που μοιάζει με κάρδαμο.
Εποχές / Διαθεσιμότητα
Οι παπάγιες με βελανιδιές είναι διαθέσιμες όλο το χρόνο με περίοδο αιχμής στα τέλη του καλοκαιριού και το φθινόπωρο.
Τρέχοντα γεγονότα
Η παπάγια της βελανιδιάς είναι μια ποικιλία από παπάγια του βουνού γνωστή βοτανικά ως Carica quercifolia. Ένα μέλος της οικογένειας Caricaceae, ή Papaya, είναι επίσης γνωστό ως συκιά του όρους, Mamón του όρους, Higuera del Monte και Mamón del Monte. Η παπάγια της βελανιδιάς δεν καλλιεργείται συνήθως εμπορικά λόγω του μικρού μεγέθους των φρούτων και της υψηλής περιεκτικότητάς της σε σπόρους, αλλά συχνά εκτιμάται ως διακοσμητικό φυτό με τα μεγάλα επιδεικτικά φύλλα του. Με μια ματιά στα μοναδικά διαμορφωμένα φύλλα του δέντρου, δεν είναι περίεργο πώς πήρε το όνομά του. Είναι εξαιρετικά παρόμοια με αυτά μιας βελανιδιάς, αλλά πολύ πιο ανθεκτική και μεγαλύτερη σε μέγεθος.
Διατροφική αξία
Όπως όλες οι ποικιλίες παπάγιας, η παπάγια δρυός περιέχει μια τρυφερή ένωση γνωστή ως παπαΐνη. Αυτό το φυσικό ένζυμο χρησιμοποιείται εδώ και χιλιάδες χρόνια στην πατρίδα του στη Νότια Αμερική, και τώρα πωλείται ευρέως σε μορφή σκόνης. Τα φρούτα είναι επίσης πλούσια σε βιταμίνες Α και C, ασβέστιο, φωσφορικά άλατα, μαγνήσιο και σίδηρο.
Εφαρμογές
Οι παπάγια με φύλλα από βελανιδιά τρώγονται συνήθως ωμά και χρησιμοποιούνται παρόμοια με τα ξαδέλφια της Χαβάης και του Μεξικού. Ωστόσο, η υψηλή αναλογία σπόρων προς πολτό τους καθιστά ένα κουραστικό φρούτο για προετοιμασία και επομένως είναι καλύτερα σε μικρές ποσότητες. Η μινιατούρα και το σχεδόν διακοσμητικό σχήμα που ρίχνουν τα δάκρυα κάνουν τότε μια κατάλληλη γαρνιτούρα, ειδικά όταν χωρίζονται ανοιχτά αποκαλύπτοντας τους σπόρους που μοιάζουν με κόσμημα. Οι παπάγιες με φύλλα από βελανιδιά είναι συγχαρητήρια σε άλλες τροπικές γεύσεις όπως μπανάνα, φρούτα του πάθους, ακτινίδιο, ανανάς, γκουάβα, μάνγκο, εσπεριδοειδή και πιπεριές της Χιλής, ειδικά το jalapeno και το serrano
Γεωγραφία / Ιστορία
Η παπάγια της βελανιδιάς είναι εγγενής στα βουνά των Άνδεων της Αργεντινής, της Βολιβίας, του Περού, της Παραγουάης, της Βραζιλίας και της Ουρουγουάης. Είναι κατάλληλα για τροπικά και υποτροπικά κλίματα, αλλά μπορούν να αντέξουν σε θερμοκρασίες τόσο χαμηλές όσο 20 βαθμούς Φ. Ένα ανθεκτικό και εύκολο στην ανάπτυξη δέντρο, η παπάγια με φύλλα δρυός ευδοκιμεί στους περισσότερους τύπους εδάφους εφόσον η βροχόπτωση δεν είναι υπερβολική και οι ρίζες διατηρούνται στεγνές ειδικά κατά τους χειμερινούς μήνες.
