Περιγραφή / Γεύση
Το Borojo είναι ένα μικρό φρούτο, με διάμετρο κατά μέσο όρο 7 έως 12 εκατοστά και έχει σχήμα στρογγυλό έως ωοειδές, μερικές φορές ποικίλλει στην εμφάνιση λόγω της μαλακής φύσης του φρούτου. Όταν είναι άγουρα, τα φρούτα είναι σταθερά, πράσινα και μη βρώσιμα, και καθώς ωριμάζει, μετατρέπεται σε απαλή και εύπλαστη συνοχή με κόκκινη-καφέ έως σκούρα καφέ απόχρωση. Το Borojo βρίσκεται συχνά συσκευασμένο σε μια πλαστική σακούλα για να διατηρήσει την ευαίσθητη υφή και το σχήμα του ώριμου φρούτου. Η σάρκα είναι καφέ, κολλώδης, πυκνή και κρεμώδης, περικλείει πολλούς μικρούς οβάλ σπόρους και ο αριθμός των σπόρων είναι πολύ μεταβλητός, που κυμαίνεται από 90 έως πάνω από 600 σπόρους σε ένα φρούτο. Το Borojo περιέχει υψηλή περιεκτικότητα σε υγρασία και επαρκή επίπεδα ζάχαρης και οξύτητας, δίνοντας στα φρούτα μια πολύπλοκη, γλυκιά γεύση. Η σάρκα θεωρείται πικρή όταν καταναλώνεται από μόνη της και φέρει γλυκές, αλμυρές νότες που θυμίζουν tamarind, βανίλια, δαμάσκηνα και ροδαλά ισχία.
Εποχές / Διαθεσιμότητα
Το Borojo είναι διαθέσιμο όλο το χρόνο.
Τρέχοντα γεγονότα
Το Borojo, βοτανικά ταξινομημένο ως Alibertia patinoi, είναι ένα τροπικό φρούτο που μεγαλώνει σε ένα μικρό αειθαλές δέντρο ύψους έως και 4 μέτρων που ανήκει στην οικογένεια Rubiaceae. Τα γλυκόπικρα φρούτα είναι εγγενή στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου και έχουν γίνει άγρια από την αρχαιότητα. Το Borojo έχει χρησιμοποιηθεί από γηγενείς λαούς του Αμαζονίου, ειδικά το Embera, και τα φρούτα μαζεύονται μόνο όταν πέσουν φυσικά από το δέντρο, διατηρώντας την ισορροπία στο εύθραυστο οικοσύστημα τροπικών δασών. Το όνομα Borojo προήλθε από τις λέξεις Embera «boro» ή «head» και «ne-jo» που σημαίνει «φρούτα». Υπάρχουν πέντε αναγνωρισμένα είδη Borojo που αναπτύσσονται άγρια, με το Alibertia ειδικόi να είναι το κύριο είδος που καλλιεργείται εμπορικά. Στη σύγχρονη εποχή, το Borojo είναι μια από τις πιο κερδοφόρες καλλιέργειες στην Κολομβία και τα φρούτα χρησιμοποιούνται ευρέως για ιατρικούς, μαγειρικούς και καλλυντικούς σκοπούς. Σε τοπικό επίπεδο, τα φρούτα θεωρούνται επίσης υπερ-φρούτα για τη διατροφική τους περιεκτικότητα και καταναλώνονται συχνά ως αναζωογονητικό ποτό.
Διατροφική αξία
Το Borojo είναι μια εξαιρετική πηγή υδατοδιαλυτών βιταμινών Β, ειδικά η νιασίνη, ένα θρεπτικό συστατικό που χρησιμοποιείται για να διατηρήσει το πεπτικό σύστημα και το νευρικό σύστημα σωστά. Τα φρούτα είναι επίσης πλούσια σε φώσφορο για την ενίσχυση των οστών και των δοντιών, των ινών για την τόνωση του πεπτικού συστήματος, του ασβεστίου για την προώθηση της ανάπτυξης των οστών και περιέχουν χαμηλότερες ποσότητες βιταμίνης C και σιδήρου. Στα παραδοσιακά φάρμακα της Κολομβίας, το Borojo χρησιμοποιείται φαρμακευτικά για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος, την καμπύλη της πείνας και την παροχή μιας φυσικής πηγής ενέργειας. Ο πολτός του φρούτου χρησιμοποιείται επίσης στις μάσκες προσώπου ως θεραπεία του δέρματος και έχει ιστορικά χρησιμοποιηθεί ως παράγοντας τακτοποίησης για τα πτώματα.
Εφαρμογές
Το Borojo είναι ένα λεπτό, κρεμώδες και κολλώδες φρούτο με γλυκιά ξινή γεύση που εμφανίζεται όταν χρησιμοποιείται φρέσκο. Τα φρούτα μπορούν να αφαιρεθούν από τη συσκευασία τους και να καταναλωθούν ωμά, αλλά πολλοί θεωρούν ότι η γεύση είναι πολύ πικρή χωρίς προσθήκη ζάχαρης. Το Borojo συνδυάζεται συχνότερα σε ποτά και ο μαλακός πολτός αναμιγνύεται με γλυκαντικά, μπαχαρικά και νερό για να δημιουργήσει ένα παχύ, αναστατωμένο ποτό. Ο πολτός μπορεί επίσης να αναμιχθεί, να στραγγιστεί και να ενσωματωθεί σε κοκτέιλ, κρασί και χυμούς φρούτων. Πέρα από τα ποτά, το Borojo χρησιμοποιείται σε γλυκές εφαρμογές, όπως το σιγοβράσιμο σε κομπόστες και ζελέ, το μαγείρεμα σε μια σάλτσα, την ανάμειξη και την κατάψυξη σε παγωτό ή τις αρωματικές καραμέλες. Μπορεί επίσης να μαγειρευτεί σε γέμιση και να στρώσει σε κέικ, muffins και άλλα αρτοσκευάσματα. Εκτός από τα φρέσκα φρούτα, το Borojo ξηραίνεται σε σκόνη ή καταψύχεται σε πουρέ και πωλείται διεθνώς ως συμπλήρωμα superfood. Η σκόνη μπορεί να συνδυαστεί σε πρωτεϊνικά κουνήματα και ψημένα προϊόντα και ο πουρέ μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ποτά και ψητά. Το Borojo συνδυάζεται καλά με ζάχαρη, γάλα, κρέμα, βανίλια, μοσχοκάρυδο και κανέλα. Το Borojo πρέπει να καταναλώνεται αμέσως μόλις ανοίξει η τσάντα για την καλύτερη ποιότητα και γεύση.
Εθνικές / Πολιτιστικές πληροφορίες
Στο τμήμα Choco στην Κολομβία, το Borojo θεωρείται ιερό μεταξύ των αυτόχθονων ανθρώπων της Embera και πολλά άγρια δέντρα μεγαλώνουν άφθονα στο τροπικό, υγρό κλίμα του τμήματος. Τα φρούτα έχουν χρησιμοποιηθεί ιατρικά από το Embera για αιώνες, και μεταξύ των χρήσεών του, ο καρπός είναι πιο γνωστός για τις ενεργειακές του ιδιότητες. Το Embera πιστεύει ότι το Borojo είναι ένα φυσικό αφροδισιακό και ο πολτός του φρούτου μετατρέπεται σε ένα διάσημο ποτό γνωστό ως jugo del amor ή «χυμός αγάπης». Ο χυμός παρασκευάζεται από πολτό Borojo σε συνδυασμό με γάλα, ζάχαρη, αυγά, βανίλια, μοσχοκάρυδο και νερό. Υπάρχουν πολλές σύγχρονες παραλλαγές του χυμού που υπάρχουν στο τμήμα Choco, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων συνταγών με μπράντυ ή ρούμι, αλλά οι άνθρωποι της Embera αρνούνται να χρησιμοποιήσουν ένα μπλέντερ και να προετοιμάσουν το ποτό με το χέρι, καθώς πιστεύουν ότι ο καρπός χάνει τα μαγικά του αποτελέσματα εάν αναμειχθεί μηχανικά . Εκτός του Embera, το Borojo πωλείται συχνά σε αγορές σε μορφή ποτού. Το Jugo del amor είναι επίσης ένα δημοφιλές ποτό που πωλείται σε παιχνίδια ποδοσφαίρου. Οι Κολομβιανοί είναι γνωστοί για τις ζωηρές αθλητικές εκδηλώσεις τους και μετά το παιχνίδι, οι άνδρες παραδοσιακά καταναλώνουν φαγητά μαγειρεμένα λίγο έξω από το γήπεδο και πίνουν jugo de amor στο δρόμο τους για να δουν τη γυναίκα τους. 14 Φεβρουαρίου, Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, είναι επίσης γνωστή ως Διεθνής Ημέρα Borojo, μια άλλη εκδήλωση που υποδηλώνει την αγαπημένη φήμη του φρούτου.
Γεωγραφία / Ιστορία
Το Borojo είναι εγγενές σε ορισμένες από τις υγρότερες περιοχές του τροπικού δάσους του Αμαζονίου και βρίσκεται κυρίως άγριο στο Τσόκο Τμήμα της Κολομβίας, στην επαρχία Darien του Παναμά και στην επαρχία Esmeraldas του Ισημερινού. Τα αρχαία φρούτα έχουν μαζευτεί από άγρια δέντρα για χιλιάδες χρόνια, αλλά με την πάροδο του χρόνου, δημιουργήθηκαν φυτείες για την καλλιέργεια των θρεπτικών φρούτων στο εμπόριο. Ο Borojo καταγράφηκε ταξινομικά μεταξύ 1948 και 1951 όταν ο Δρ. Βίκτωρ Μανουέλ Πατίνο έφερε τα φρούτα από το Choco σε συναδέλφους επιστήμονες Δρ. Jose Cuatrecasas στο Πανεπιστήμιο της Κολομβίας. Πολλά είδη Borojo ταυτοποιήθηκαν από επιστήμονες, δίνοντας τελικά στους καρπούς το δικό τους γένος. Σήμερα η Κολομβία διαθέτει τη μεγαλύτερη εμπορική παραγωγή του Borojo και καλλιεργεί τους καρπούς τόσο για εγχώρια όσο και για διεθνείς εξαγωγές. Ενώ τα φρέσκα φρούτα καταναλώνονται κυρίως τοπικά, ο πολτός μεταποιείται σε κατεψυγμένους πουρές και σκόνες που αποστέλλονται παγκοσμίως. Όταν είναι φρέσκο, το Borojo βρίσκεται κυρίως σε πλαστικές σακούλες σε τοπικές αγορές σε όλη την Κολομβία, τον Παναμά και τον Ισημερινό. Τα φρούτα έχουν επίσης εντοπιστεί στη Βενεζουέλα και την Κόστα Ρίκα.
Ιδέες συνταγής
Συνταγές που περιλαμβάνουν Borojo. Το ένα είναι ευκολότερο, τα τρία είναι πιο δύσκολα.
